[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.M.Beerwskazuje w swym artykule o «najnowszym imperializmie angielskim»88, artykule, który uka-zaÅ‚ siÄ™ w r.1898, że w r.1852 taki przychylny na ogół imperializmowi mąż stanu w Anglii,jak Disraeli, mówiÅ‚: «Kolonie to kamienie mÅ‚yÅ„skie u naszej szyi».A w koÅ„cu wieku XIXbohaterami Anglii byli Cecil Rhodes i Joseph Chamberlain, którzy jawnie gÅ‚osili imperializmi uprawiali politykÄ™ imperialistycznÄ… z najwiÄ™kszym cynizmem!Jest rzeczÄ… ciekawÄ…, że zwiÄ…zek pomiÄ™dzy, że tak powiemy, czysto ekonomicznymi i spo-Å‚eczno-politycznymi korzeniami najnowszego imperializmu byÅ‚ już wówczas jasny dla tychleaderów politycznych burżuazji angielskiej.Chamberlain gÅ‚osiÅ‚ imperializm jako «prawdzi-wÄ… mÄ…drÄ… i oszczÄ™dnÄ… politykÄ™» wskazujÄ…c szczególnie na konkurencjÄ™, z którÄ… Anglia spoty-ka siÄ™ teraz na rynku Å›wiatowym ze strony Niemiec, Ameryki, Belgii.Ratunek w monopolu mówili kapitaliÅ›ci zakÅ‚adajÄ…c kartele, syndykaty, trusty.Ratunek w monopolu wtóro-wali polityczni wodzowie burżuazji Å›pieszÄ…c zagarnąć niepodzielone jeszcze części Å›wiata.ACecil Rhodes, jak opowiadaÅ‚ jego najbliższy przyjaciel, dziennikarz Stead, mówiÅ‚ mu z po-wodu swoich idei imperialistycznych w r.1895:«ZwiedziÅ‚em wczoraj londyÅ„ski East-End (dzielnica robotnicza) i byÅ‚em na zebraniu bezrobotnych.KiedynasÅ‚uchaÅ‚em siÄ™ tam dzikich mów, które byty jednym krzykiem: chleba! chleba!, to wracajÄ…c do domu i rozmy-Å›lajÄ…c o tym, co widziaÅ‚em, przekonaÅ‚em siÄ™ bardziej niż kiedykolwiek o doniosÅ‚oÅ›ci imperializmu.Moim naj-głębszym marzeniem jest rozwiÄ…zanie kwestii spoÅ‚ecznej, a mianowicie: ażeby uratować czterdzieÅ›ci milionówludnoÅ›ci Zjednoczonego Królestwa od zabójczej wojny domowej, my, politycy kolonialni, musimy zdobyć noweziemie, aby na nich umieÅ›cić nadmiar ludnoÅ›ci, ażeby otrzymać nowe rynki zbytu towarów, produkowanych wfabrykach i wydobywanych w kopalniach.Imperium, mówiÅ‚em to zawsze, to kwestia żołądka.Jeżeli nie chceciewojny domowej, musicie stać siÄ™ imperialistami»89.88«Die Neue Zeit», XVI, I, 1898, S.302.89«Die Neue Zeit», XVI, I, 1898, S.304.47Tak mówiÅ‚ w r.1895 Cecil Rhodes, milioner, król finansowy, główny sprawca wojny an-gielsko-burskiej; a wszak jego obrona imperializmu jest tylko ordynarna, cyniczna, co doistoty zaÅ› nie różni siÄ™ niczym od «teorii» panów MasÅ‚owa, Sudekuma, Potresowa, Davidaoraz twórcy marksizmu rosyjskiego i in., i in.Cecil Rhodes byÅ‚ trochÄ™ uczciwszym socjal-szowinistÄ….Aby dać możliwie najdokÅ‚adniejszy obraz terytorialnego podziaÅ‚u Å›wiata i zmian pod tymwzglÄ™dem w ciÄ…gu ostatnich dziesiÄ™cioleci, skorzystamy z zestawieÅ„, które daje Supan wewspomnianej pracy o posiadÅ‚oÅ›ciach kolonialnych wszystkich mocarstw Å›wiata.Supan bierzelata 1876 i 1900; my wezmiemy rok 1876 punkt wyjÅ›ciowy, wybrany bardzo trafnie, al-bowiem, na ogół biorÄ…c, można uważać, że w tym wÅ‚aÅ›nie czasie rozwój kapitalizmu zachod-nio-europejskiego w jego stadium przedmonopolistycznym zostaÅ‚ zakoÅ„czony i r.1914 za-stÄ™pujÄ…c liczby Supana nowszymi wedÅ‚ug «Geograficzno-statystycznych tablic» Hubnera.Supan bierze tylko kolonie, my uważamy za pożyteczne aby przedstawić caÅ‚kowity obrazpodziaÅ‚u Å›wiata dodać pokrótce wiadomoÅ›ci i o krajach niekolonialnych, i o półkoloniach,do których zaliczamy PersjÄ™, Chiny i TurcjÄ™: pierwszy z tych krajów staÅ‚ siÄ™ już prawie caÅ‚-kowicie koloniÄ…, drugi i trzeci stajÄ… siÄ™ koloniami.Otrzymujemy nastÄ™pujÄ…ce wyniki:Kolonialne posiadÅ‚oÅ›ci wielkich mocarstw(miliony kilometrów kwadr, i miliony mieszkaÅ„ców)Kolonie Metropolie Ogółemr.1876 r.1914 r.1914 r.1914Anglia 22,5 251,9 33,5 393,5 0,3 46,5 33,8 440,017,0 15,9 17,4 33,2 5,4 136,2 22,8 169,4Rosja0,9 6,0 10,6 55,5 0,5 39,6 11,1 95,1Francja 2,9 12,3 0,5 64,9 3,4 77,2Niemcy 0,3 9,7 9,4 97,0 9,7 106,7St. 0,3 19,2 0,4 53,0 0,7 72,2Zjedn.JaponiaOgółem6 wielkichmocarstw 40,4 273,8 65,0 523,4 16,5 437,2 81,5 960,6Kolonie pozostaÅ‚ych paÅ„stw (Belgii, Holandii i in.).9,9 45,3Półkolonie (Persja, Chiny i Turcja).14,5 361,2PozostaÅ‚e kraje.28,0 289,9CaÅ‚a kula ziemska 133,9 1657,048kmkmkmkw.kw.kw.kw.mieszmieszmieszmieszk.k.k.kmk.Widzimy tu naocznie, jak na rubieży wieku XIX i XX «zakoÅ„czony» zostaÅ‚ podziaÅ‚ Å›wiata.PosiadÅ‚oÅ›ci kolonialne rozszerzyÅ‚y siÄ™ po r.1876 w olbrzymich rozmiarach: przeszÅ‚o półtoraraza, z 40 do 65 mln km2 6-ciu najwiÄ™kszych mocarstw; przyrost wynosi 25 mln km2, półtoraraza wiÄ™cej, aniżeli wynosi obszar metropolii (16,5 min).Trzy mocarstwa nie posiadaÅ‚y w r.1876 żadnych kolonii, a czwarte, Francja, prawie ich nie miaÅ‚o.Do r.1914 te cztery mocar-stwa zdobyÅ‚y już 14,1 mln km kw.kolonij czyli mniej wiÄ™cej półtora raza wiÄ™cej, niż wy-nosi obszar Europy z prawie 100 milionami ludnoÅ›ci.Nierównomierność w rozszerzeniuposiadÅ‚oÅ›ci kolonialnych jest bardzo duża.Jeżeli porównamy np.FrancjÄ™, Niemcy i JaponiÄ™,które niezbyt mocno różniÄ… siÄ™ pod wzglÄ™dem wielkoÅ›ci obszaru i liczby ludnoÅ›ci, to okażesiÄ™, że pierwszy z tych krajów zdobyÅ‚ prawie trzy razy wiÄ™cej kolonij (co do obszaru) niż dru-gi i trzeci razem wziÄ™te.Ale co do rozmiarów kapitaÅ‚u finansowego Francja na poczÄ…tku roz-patrywanego okresu byÅ‚a, być może, także kilka razy bogatsza niż Niemcy i Japonia razemwziÄ™te.Na rozmiar posiadÅ‚oÅ›ci kolonialnych, oprócz warunków czysto ekonomicznych i naich podstawie, wywierajÄ… wpÅ‚yw warunki geograficzne i inne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]