Johnson Maureen Green John Myracle Lauren W nieżnš noc

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wesołych świąt!%7ładnego kocham cię albo święta bez ciebie są do niczego.Uznałam, że mam dość.Poczułam ściskanie w gardle, ale bardzo nie chciałambyć jedną z tych dziewczyn, które zalewają się łzami, bo chłopak nie ma czasuz nimi pogadać& Nawet jeśli okoliczności, w jakich się znalazłam, nieco odbiegałyod normy. Jasne odpowiedziałam, starając się, by mój głos brzmiał spokojnie. Pózniej.Wesołych świąt.A potem pobiegłam do łazienki.V��d�}ł �Nie można za długo siedzieć w łazience bez wywoływania podejrzeń.Pokilkunastu minutach ludzie zaczynają popatrywać na drzwi i zastanawiać się, co tytam właściwie robisz.A ja spędziłam tu już co najmniej pół godziny.Zamknęłam sięw kabinie prysznicowej i płakałam w ręcznik do rąk z napisem: Niechaj padaśnieg.Tak, niechaj pada.Niech pada i pada, i całkiem mnie zasypie.Bardzo zabawnahistoria.Trochę się bałam wyjść, ale gdy w końcu to zrobiłam, kuchnia była pusta.Ktośwprowadził w niej jeszcze bardziej świąteczny nastrój.Leciały szlagiery BingaCrosby ego, na środku płyty kuchennej paliła się świeczka, a na blacie stały parującydzbanek świeżej kawy i talerz z ciastem.Debbie wyłoniła się z drzwi pralni obokkuchenki. Wysłałam Stuarta do sąsiadów, żeby pożyczył ubranie zimowe dla Rachel wyjaśniła. Wyrosła ze swojego, a oni mają kombinezon akurat w jej rozmiarze.Stuart zaraz wróci.Spojrzała na mnie porozumiewawczo, jakby mówiła: Wiem, że potrzebowałaśchwili spokoju.Kryję cię. Dziękuję odrzekłam, siadając przy stole. I rozmawiałam z twoimi dziadkami dodała. Mama dała mi do nich numer.Trochę się o ciebie martwili, ale ich uspokoiłam.Nie smuć się, Jubilatko.Wiem, żeświęta to trudny okres, ale postaramy się, by te były dla ciebie wyjątkowe.Oczywiście mama podała jej moje prawdziwe imię.Debbie wymówiła jewyraznie, jakby chciała podkreślić, że przyjęła je do wiadomości.%7łe traktuje mniepoważnie. Zazwyczaj są cudowne wyznałam. Nigdy dotąd nie miałam kiepskich świąt.Kobieta wstała i nalała mi kawy, po czym postawiła filiżankę przede mną, wrazz mlekiem i wielką cukiernicą. Pewnie jest ci ciężko powiedziała ale ja wierzę w cuda.Być może to brzmibanalnie, ale tak jest.I czuję, że twoje pojawienie się było dla nas małym cudem.Zerknęłam na nią, dodając mleka do kawy, i niemalże zalałam stół.Przypomniałmi się napis, który zauważyłam na makatce w łazience: Przytulanie za darmo!.Nie było w tym nic złego Debbie wyglądała na miłą osobę ale chyba miałaskłonność do nadmiernej ckliwości. Dziękuję odrzekłam. Chodzi mi o to, że& Stuart wygląda na znacznie szczęśliwszego niż& Pewnienie powinnam, ale& Może sam ci już powiedział.Wszystkim o tym opowiada, a wydwoje wyraznie się zaprzyjazniliście, więc& O czym mi powiedział? O Chloe wyjaśniła, szeroko otwierając oczy. Nie mówił ci? Kim jest Chloe?Zamiast odpowiedzieć, Debbie wstała i ukroiła dla mnie gruby kawałek ciasta.I to naprawdę gruby.Tak jak siódma część przygód Harry ego Pottera.Mogłabympowalić włamywacza tym kawałem ciasta.Ale gdy go spróbowałam, wydał mi sięcałkiem odpowiednich rozmiarów.Debbie podchodziła poważnie do roli cukrui masła. Chloe powiedziała w końcu, zniżając głos była jego dziewczyną.Zerwalitrzy miesiące temu, a on& cóż, to taki dobry chłopiec& bardzo to przeżył.Potraktowała go okropnie.Okropnie! Wczorajszego wieczoru kiedy z tobąrozmawiał, po raz pierwszy od dłuższego czasu dojrzałam w nim cień dawnegoStuarta. Ee& proszę? On ma takie dobre serce ciągnęła niepomna, że zamarłam z kęsem ciastaw pół drogi do ust. Kiedy jego ojciec, czyli również ojciec Rachel, a mój były mąż,odszedł od nas, Stuart miał tylko dwanaście lat.Ale żałuj, że nie widziałaś, jak mipomagał i jak zajmował się siostrą.To naprawdę wspaniały człowiek.Nie wiedziałam, jak zareagować.Było coś wstrząsająco niezręcznegow rozmawianiu z mamą Stuarta o jego zawodzie miłosnym.Jest takie powiedzenie:najlepszym przyjacielem chłopaka jest matka, nie zaś: najlepszym stręczycielemchłopaka jest matka.Nie bez powodu.Co gorsza jeśli w ogóle mogło być gorzej, a najwyrazniej mogło ja miałambyć balsamem na zranione serce Stuarta.Jej bożonarodzeniowym cudem.Chciałamnie tu zatrzymać na zawsze, napychając ciastem i przebierając w za duże dresy.Byłabym narzeczoną z Flobie. Mieszkasz w Richmond, tak? trajkotała dalej. To tylko dwie lub trzygodziny drogi stąd&Przyszło mi do głowy, żeby znów zamknąć się w łazience, ale wtedy do kuchniwpadła w podskokach Rachel i wykonała długi ślizg, hamując na moim krześle.Wdrapała mi się na kolana i głęboko spojrzała w oczy.Nadal przydałaby się jejkąpiel. Co się stało? zapytała. Dlaczego płaczesz? Tęskni za rodzicami wyjaśniła Debbie. Są święta, a ona nie może się z nimizobaczyć z powodu śnieżycy. Zaopiekujemy się tobą zapewniła dziewczynka, biorąc mnie za rękęi przybierając ten uroczy ton zdradzę ci ważną tajemnicę , który uchodzi tylkomałym dzieciom.Jednak w świetle ostatnich wynurzeń jej matki poczułam się tymgestem jeszcze bardziej zagrożona. To miło, Rachel wtrąciła Debbie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj