Lukrecjusz O naturze wszechrzeczy (1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.�A jednak rzekniesz na to pod nagłem wichru skrzydłemKiedy zetrą się z sobą drzew szczyty niedościgłeNa zboczach gór wyniosłych, to czasem się wydarzyBłysnąć im kwiatem ognia i wokół las rozżarzyć�.Słusznie, lecz nie ma w drzewach płomienia, tylko mnogie%7łaru zarodki, co w tarciu potrafią wzniecić ogieńW całej połaci lasu.A gdyby żar już gotówwww.zrodla.historyczne.prv.plKrył się z natury w drzewie, buchał bez burz i grzmotów,Nie mógłby tak się przyczaić, lecz dawno już swą potęgąSpaliłby lasy i gaje na całym ziemskim kręgu.Po tem.co rzekłem wyżej, czy jest ci zrozumiałąNiezmierna waga tego, jak ciałka się zmieszają,Jak się ułożą przy sobie, jakich doświadczą zderzeń;%7łe od tego wszystkiego jedynie będzie zależeć,Czy stworzą ogień, czy drewno.Podobnie rozpatrz szyk znówKilku tych samych liter w wyrazach �ignis� i �lignum.�Nie tylko, że znaczenie wyrazów nie jest jedno,Bo pierwszy znaczy: ogień, a drugi znaczy; drewno,Ale odmienne jest także obu wyrazów znaczenie.Wreszcie, jeśli uparte wciąż żywisz przeświadczenie,%7łe wszystko w przyrodzie, na co oczyma co dzień spozierasz,Na podobieństwie ziaren z rzeczami się musi opierać,Niech będzie a ja ci wysnuję stąd wnioski oczywiste,%7łe się zarodki twe śmieją i ronią łzy rzęsiste.Więc poznaj, co zostało, i poddaj słuchu baczniej.Wiem ja, jak to jest ciężko, gdy prawdy szukać zaczniesz.Ale w mem sercu mocnem oprócz miłości do niejJasna nadzieja sławy i cześć dla sztuki płonie.Niemi to uskrzydlony, w myślach i chęciach szczery,Stopą niczyją nie tknięte zdeptują szlaki Pieryd.Miło do czystych krynic przystąpić pierwszy z ludzi,I nieskalaną wodą żar własnej piersi studzić.Milej Muz kochankowi iść wzwyż po takie wieńce.Które ozdobią skronie mnie i nikomu więcej.Uczę o wielkich rzeczach i stromą idę drogą,www.zrodla.historyczne.prv.plRwąc religijne więzy i kłam zadając bogom,�A choć w ciemności wkraczam, by dobyć prawdy system.Patrz słów mych: jakie dzwięczne! patrz pieśni: jak przejrzyste!Bo zdaje mi się słuszne tak czynić, jak lekarze:Dając lekarstwo dzieciom w piołunu pełnej czarzeNajpierw dokoła puchar omażą złotym miodem,Aby kapiyśne wargi przynęcić przez osłodę,Razem zaś, oszukawszy w językach małą dziatwę,Dają jej przełknąć leki złe w smaku i niełatwe,I tak podstępem, z tkliwej płynącym o nie pieczy,Podadzą dziecku piołun, co dzielnie je wyleczy.Tak też ja, skoro gorzka wydaje się nasza naukaTym.którzy nie przywykli jej śladem prawdy szukać.Tłum zaś cofa się przed nią chcę tobie słodkodzwięcznąPieśnią wyłożyć prawdę, na wierzchu kładąc piękno.Może też myśli trudność Muz miodem z brzegu kraszącDucha delikatnego znęcę poezją nasząl czarem jej uwiężę ty zaś przy pieśni wtórzePoznasz prawdę rzeczy i prawa rządzące w naturze.%7łe już dowiodłem jasno ciałek nieprzenikliwośćI to, że od zniszczenia bezpieczny jest ich żywot,Zbadać należy jeszcze, czy jest ich nieskończoność,Czy nie.A dalej próżnia; czy kres jej wyznaczono,Lub, jak wolisz, czy przestrzeń, w której się wszystko dzieje,Ma koniec, czy też nie ma, a jeśli ma, to gdzie jest,Albo czy nieskończenie i wszędzie się rozdluża.Całość natury wszelkiej jest nieskończenie dużaI nigdzie granic nie ma.Bo gdyby jaki kres był.www.zrodla.historyczne.prv.plTo (jak we wszystkiem innem), tak i tu z krańca też byMusiał być punkt, leżący już poza światem całym,By dalej nasze zmysły nic dojrzeć nie zdołały.%7łe nic za wszechcałością już nie ma, każdy przyzna;Bezkresna więc, bezmierna wszechrżeczy jest ojczyzna.Jedno jej, w jakiem miejscu spojrzałbyś na jej obszar,Bo wszędzie, gdzie przystaniesz, wciąż całość masz na oczachI zewsząd cię otacza jej ciągła nieskończoność.Zresztą, gdyby i przyjąć przestrzeń ograniczoną,Pomyśl, żeś wybiegł wreszcie na jakiś z boku kraniecI rzucasz lotną strzałę.Zważ teraz co się stanie?Czy pocisk pójdzie naprzód, wysłany ramion siłą,Aby polecieć lekko, dokąd mierzone było Czy też coś mu się oprze i w dalszym biegu wstrzyma?Jedno lub drugie wybierz: trzeciego wyjścia nie ma [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj