[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Zadzwonię do niej, kiedy Neve będzie u Loli -powiedziałaSusannah.- Słuchaj, Frances, wiem, że mówiłam to już tysiącerazy. - Więc się nie powtarzaj.Zawsze cieszymy się z obecnościNeve, kiedy jest w swojej zwykłej formie, wiem też, żezrobiłabyś to samo dla Sashy, gdyby było odwrotnie.Przy okazji,powinnam ci powiedzieć, że twój serial jest o wiele lepszy, niżmogłam się spodziewać.Dobra robota.Teraz muszę kończyć, bomam zebranie.Słysząc ten niechętny komplement, Susannah uśmiechnęła siębezwiednie, ale natychmiast wróciła myślami do Neve.Jakbardzo jej córka musiała cierpieć, jeśli pomyślała o ucieczce!Ogarnęła ją taka panika, że chciała wsiąść do pociągu i pojechaćdo niej.Ale za pół godziny musi być w Centrum.Tłumaczyłasobie, że byłaby to zbyt pochopna reakcja.Dzieci częstoodgrażały się w ten sposób, kiedy czuły się nieszczęśliwe ichciały dokuczyć rodzicom.Zastanawiała się, czy Neve mówiłaAlanowi o ucieczce.Bez względu na wszystko postanowiła doniego zadzwonić i zawiadomić go o rozmowie z Frances.Ponadtomusi bezwzględnie znalezć sposób dotarcia do Neve, bo dzieli jecoraz większa przepaść.Zostawiła Alanowi wiadomość z prośbą, by zadzwoniłnajszybciej, jak będzie mógł, a potem połączyła się ze szkołąNeve.- Dzisiaj mieliśmy wysłać list - powiedziała pani Dott.- I takgo wyślemy, ale teraz powiem w skrócie.Neve nadal dobrze sięuczy, ale martwi nas to, że straciła całą swoją energię i dobryhumor.Jest niekomunikatywna i wycofana, co jest sprzeczne z jejnaturą.Zawsze była najżywszą osobą w klasie, otoczoną przezprzyjaciół.Wydaje się nam, że przygnębia ją pani nieobecność. Susannah, przyznając w duchu rację pani Dott, zapewniła ją,że zrobi wszystko co w jej mocy, żeby dowiedzieć się, co dręczycórkę.Podziękowała jej za troskę, zawiadomiła o grozbieucieczki Neve i zadzwoniła do londyńskiego biura Patsy.- Złapałaś mnie w ostatniej chwili - usłyszała -właśnie idę nazebranie.Co się dzieje?- Neve powiedziała Sashy, że chce uciec - Susannah od razuprzeszła do rzeczy.- Może to tylko pogróżki, ale prosiła też Lolęo numer telefonu Dunca-na.Nie chcę niczego przeoczyć.- Co mogę zrobić? - spytała bez wahania Patsy.- Będę próbowała wrócić do domu na weekend, ale to niebędzie łatwe.Musiałabym wtedy zostawić Marlene zniedokończonym epizodem.Gdyby mi się nie udało, chciałabym,żebyście razem z Lolą usiadły z Neve i postarały się wydobyć zniej, co ją gryzie.Wiem, że rozmawia o tym z Alanem, aleuważam, że powinna zacząć się zwierzać którejś z nas.- Stanowczo - przyznała Patsy.- Dzisiaj zabieram Lolę nabingo, omówimy strategię i wieczorem dam ci znać.- Wspaniale.Dziękuję ci - powiedziała Susannah, którapoczuła się troszkę lepiej.- Ten straszny chaos, Pats - dodałaprzerywanym głosem, chwytając się za głowę.- Ledwiezaczęłam tu pracować, a już wszystko w życiu się rozpada, a co zdzieckiem, z Alanem.Trudno, w tej chwili to nieważne.Najważniejsze jest, żeby Neve dobrze się poczuła.- I tak się stanie - stwierdziła stanowczo Patsy.-Musisz tylkobyć czujna, zaufać nam, a obiecuję ci, że wszystko wróci donormy. Susannah zakończyła rozmowę, a pocieszające słowa Patsynadal brzmiały w jej uszach.Wzięła scenariusz, parasolkę iruszyła w stronę Centrum.Choć wiedziała, że nie ma najmniejszej szansy na zmianęharmonogramu, jednak wstąpiła do biura Marlene.- Jest w stodole na zebraniu w sprawie scenariusza -poinformował ją asystent producentki.- Przed chwilą się zaczęłoi pewnie prędko nie wyjdzie, bo podadzą im tam lunch.Czy mamcoś przekazać?Susannah sprawdzała właśnie SMS, mając nadzieję, że jest odNeve.Zobaczyła, że to wiadomość od Michaela, więc zaraz jąotworzyła.- Tak - mruknęła zdekoncentrowana.- Może zadzwoni domnie, kiedy będzie mogła.W trakcie zdjęć będę miała wyłączonąkomórkę, ale gdyby skontaktowała się z którymś z asystentówczy z moją garderobianą, to oddzwonię najszybciej, jak będęmogła.- Nie ma problemu.Kiedy wyszła z biura, powtórnie przeczytała SMS.Michaelpytał, czy zna nazwisko Carl Pace.Nic jej ono nie mówiło, alezamiast wysyłać wiadomość, postanowiła zadzwonić do niego.Niestety, miał wyłączony telefon.Napisała w odpowiedzi, że nigdy nie słyszała tego nazwiska, imiała dodać, że chciałaby z nim porozmawiać, ale zawołał jąreżyser, więc szybko wysłała wiadomość i poszła dowiedzieć się,o co mu chodzi.Michael przeczytał SMS od Susannah dopiero godzinępózniej, kiedy na chwilę wyszedł z cotygodniowego zebraniazwanego burzą mózgów.Przekazał tę wiadomość Naomi, prosząc o zawiadomienie prawników,wykonał kilka telefonów i wrócił na zebranie, nie myśląc już osprawie.Dopiero kiedy skończył lunch, Naomi zakomunikowała,że na linii jest jego prawnik.- Grant, dostałeś wiadomość - odezwał się.- Najwidoczniej tonazwisko nic nie mówi Susannah.- Czy siedzisz? - spytał Grant.- Chcę ci opowiedzieć niezbytbudującą historię, ale powinieneś jej wysłuchać.Zdumiony Michael przełączył rozmowę z zestawu głośnomówiącego i przyłożył słuchawkę do ucha.- Słucham cię - powiedział, siadając na fotelu.- Carl Pace ma siostrę, która posłużyła się jego nazwiskiem,kiedy rejestrowała się w kafejce internetowej.Nazywa się HelenCunningham.- Grant zamilkł na chwilę.- Czy to coś ci mówi?- Nie.- Michael zmarszczył brwi.- A powinno?- Helen Cunningham jest żoną, obecnie w separacji,życiowego partnera Susannah, Alana.Michael odwrócił się z fotelem plecami do drzwi, bypopatrzeć przez okno.- Mów dalej - nalegał.- Detektywi nie rozmawiali jeszcze z Helen Cunningham, aleucięli sobie długą pogawędkę z Carlem Pace'em, który jestrozwścieczony tym, co spotkało jego rodzinę.Jak się okazuje,Cunningham opuścił dom żony, kiedy zgromadziły się nad nimczarne chmury.Jeśli ci powiem, że są tam dwie nastoletnie córki,pasierbice Cunninghama, to może zaczniesz się czegośdomyślać.- Jezu Chryste - mruknął Michael. Natychmiast pomyślał o Neve i ostrzegawczych mejlach, jakiedostawała Susannah.%7łeby jej nie spotkało to, co spotkało mojącórkę.- Starsza ma teraz piętnaście lat - mówił dalej Grant - ale miałatylko czternaście, kiedy - jak twierdzi Pace -Cunningham jąmolestował.Jak się wydaje, dziewczyna poddawała się temuochoczo, ale była niepełnoletnia.Jeśli rzeczywiście tak było, a tumamy wielki znak zapytania, to Pace ma rację, że w świetleprawa byłby to gwałt.Ona była najwyrazniej nim zauroczona,chyba nadał jest, ale matka zabroniła jej wszelkich kontaktów.Nie złożyła doniesienia na Cunninghama, ponieważ dziewczynaodmawia zeznań na jego niekorzyść.Nadal wierzy, że kiedyskończy szesnaście lat, on po nią przyjedzie.- Tak więc była żona próbowała ostrzec Susannah przedCunninghamem, nie chcąc podać do publicznej wiadomościswojego nazwiska i ujawnić tożsamości córki? - podsumowałMichael, zastanawiając się jednocześnie nad sytuacją.- Tak by się wydawało, przynajmniej na pierwszy rzut oka.Ale ta sprawa ma jeszcze drugie dno, które, wyobraz sobie,wynika z działań samego Cunninghama.Jak się okazuje, pojawiłsię wczoraj w Dewsbury, gdzie od czasu rozstania z mężemmieszka Helen z dziećmi i bratem.Został uprzedzony przezswojego prawnika, że jakieś śledztwo jest w toku, więc skon-taktował się z detektywami i udzielił im obszernych i - jak mipowiedziano - dość wiarygodnych wyjaśnień na temat tychwydarzeń
[ Pobierz całość w formacie PDF ]