ballada o celnym strzale

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Wyłącz wszystko, Jimmy.Powiedz mu to.Wszystko wyłączyć! Nikt nie może myśleć przy tych wszystkich elektrycznych interferencjach, prawda?- Prawda, Henry.Na sto procent.Po prostu idź do domu i odpocznij.Prześpij się, albo coś.- I fornity też.One nie lubią tych interferencji.Rad, elektryczność.Wszystko jedno.Daj im kiełbasy.Masła orzechowego.Czy możemy zgłosić na to zapotrzebowanie?Straszny ból głowy, jak czarna kula, siedział mi w głębi czaszki, za oczyma.Widziałem wszystko podwójnie i nagle poczułem, że jeśli się nie napije.Że po prostu musze się napić.Jeżeli na świecie nie ma fornusu, a jakaś racjonalna cześć mnie samego tłumaczyła mi, że z pewnością nie ma, to szklaneczka była jedyną na świecie rzeczą zdolną postawić mnie na nogi.- Oczywiście, złożymy zamówienie - powtarzał Jimmy.- Ty w to nie wierzysz, prawda?- Oczywiście.Wierze.Wszystko jest w porządku.Tylko musisz pójść do domu, Henry.Po prostu trochę odpocząć.- Nie wierzysz mi teraz, ale uwierzysz, kiedy ta szmata zbankrutuje.Na Boga, jak możesz podjąć jakąkolwiek trafną decyzje, jeśli siedzisz dziesięć metrów od tych cholernych maszyn! Z Colą, słodyczami i kanapkami!Tu nagle naszła mnie straszna myśl.- I kuchenka mikrofalowa! - wrzasnąłem.- Przecież oni podgrzewają sandwicze kuchenką mikrofalową!Zaczął coś mówić, ale nie zwracałem na niego uwagi.Uciekłem.Kuchenka mikrofalowa wszystko mi wyjaśniła.Musiałem uciec.Właśnie przez nią miałem ten straszny ból głowy.Pamiętam, że widziałem faney, Kate Younger z reklamy i Mert Strong od łączności z czytelnikami, jak stały i gapiły się na mnie.Musiały usłyszeć wrzaski.Moje biuro było piętro niżej.Zbiegłem po schodach, pogasiłem wszystkie światła i zabrałem teczkę.Na dół zjechałem windą, teczkę postawiłem miedzy nogami i z całej siły zatykałem palcami uszy.Pamiętam też, że trzy czy cztery osoby zjeżdżające tą samą windą patrzyły na mnie raczej dziwnie.Redaktor roześmiał się sucho.- Były przerażone.I nie ma się czemu dziwić.Każdy zamknięty w klatce z wariatem ma prawo się bać.- Och, z pewnością nie było aż tak źle - powiedziała żona agenta.- Dokładnie tak.Szaleństwo przecież gdzieś się musi zacząć.A ja, jeśli w ogóle opowiadam o cz y m s - jeżeli zdarzenia z własnego życia można nazwać czymś - to mówię o początkach szaleństwa.Ono musi się gdzieś zacząć i do czegoś doprowadzić.Jak droga.Albo wystrzelona z rewolweru kula.Gdzieś się musiałem podziać, wiec poszedłem do „Four Fathers", baru na Czterdziestej Dziewiątej.Pamiętam, że specjalnie wybrałem ten bar, bo nie było tam szafy grającej, kolorowego telewizora i jasnych świateł.Pamiętam, że zamawiałem drinka, pierwszego drinka, a później już nic.Obudziłem się w domu, we własnym łóżku.Na podłodze leżały zaschnięte rzygowiny, a w powłoczce wypalona była wielka dziura.Zalany w trupa uniknąłem najwyraźniej dość nieprzyjemnej śmierci: spalenia lub uduszenia w dymie.Ale i tak bym tego pewnie nie poczuł.- O, jak rany! - powiedział agent prawie z szacunkiem.- Przerwa w życiorysie.Po raz pierwszy miałem autentyczną, pełną przerwę w życiorysie.Nie zdarzają się zbyt często, bo po prostu nie ma na nie czasu.To początek zbliżającego się końca.A taki czy inny, ten koniec następuje szybko.Tylko, że każdy alkoholik powie wam, że przerwa w życiorysie w niczym nie przypomina omdlenia.Dla wszystkich byłoby lepiej, żeby przypominała, ale nie.Kiedy alkoholik ma przerwę w życiorysie - działa! Jest nawet cholernie pracowity! Jak jakiś oszalały fornit.Dzwoni do swojej byłej żony, żeby jej nawymyślać, wjeżdża pod prąd na autostradę i ładuje się na samochód pełen dzieciaków.Może rzucić prace, obrabować sklep, zastawić obrączkę.Jest pracowity jak cholera.Ja najwyraźniej zdecydowałem się wrócić do domu i napisać list.Ale nie do Rega.Do siebie.I to nie ja go pisałem - tak przynajmniej wynikało z listu.- A kto? - zapytała żona pisarza.- Bellis.- A to co?- Jego fornit - odpowiedział pisarz, który najwyraźniej błądził myślami gdzieś daleko i miał nieprzytomne, nieobecne spojrzenie.- Właśnie - powiedział redaktor, który wcale nie wyglądał na zaskoczonego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj