Camilla Läckberg Latarnik

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zaczęłaś pisać nową książkę? May przyjrzała jej się uważnie.Erika zdążyła już zauważyć, i to z prawdziwą przyjemnością, że całaokolica jest z niej dumna i z zaciekawieniem śledzi jej dokonania. Nie, jeszcze nie.Chciałam poszperać, tak z ciekawości. A co cię interesuje?Erika się roześmiała.Mieszkańcy Fj�llbacki nie słyną z dyplomacji.Jeślinie spytasz, to się nie dowiesz.Nie miała nic przeciwko temu.Sama byłaciekawska.Patrik podkreślał to przy każdej okazji.17Oprah Winfrey, Rachel Ray amerykańskie producentki i prezenterkipopularnych talk show pokazywanych również w telewizji szwedzkiej. Chciałabym sprawdzić, czy są książki o naszym archipelagu.Interesu-je mnie historia Gr�sk�r. Wyspy Duchów? powiedziała May, idąc do regału w głębi. Pew-nie chodzi ci o opowiadania o duchach? Powinnaś pogadać ze Stellanemz Nolhotten 18.O naszych wyspach sporo wie również Karl-Allan Nord-blom19. Dziękuję, najpierw zobaczę, co tu jest.W każdym razie ciekawi mniewszystko, co się wiąże z duchami i historią latarni morskiej.Myślisz, że cośznajdziesz? Hmm& May w skupieniu przeglądała zawartość półek.Wyciągnęłajakąś książkę, przerzuciła kartki i odstawiła.Wzięła następną, przejrzałai nie odłożyła.Wybrała cztery. Może tu coś będzie.Akurat o Gr�sk�r chy-ba niewiele znajdziesz.Popytaj też w muzeum prowincji powiedziała,siadając na swoim krześle. Zacznę od tego odparła Erika, wskazując na kupkę książek.Upew-niła się, że bliznięta śpią, i zabrała się do czytania. Co to jest? Stali na szkolnym dziedzińcu, wśród kolegów z klasy.Jon miał rozkoszne uczucie, że jest w centrum uwagi. Ja to znalazłem.Zdaje mi się, że to oranżada w proszku powiedział, dumnie pokazującpapierową torebkę.Melker trącił go w bok. Jakie znalazłem? Chyba razem znalezliśmy? Wyciągnęliście ze śmietnika? Fuj, obrzydliwość! Jon, wyrzuć to. Lisaskrzywiła się i odeszła. Przecież to jest zamknięte w torebce. Ostrożnie otworzył. Pozatym nie ze śmietnika, tylko z kosza na śmieci.Dziewczyny są beznadziejne.Dawniej, gdy był mniejszy, bawił się rów-18Stellan Johansson, postać autentyczna, kapitan statku wycieczkowegoM/s Nolhotten , który obwozi turystów po archipelagu Fj�llbacki i opowiada immiejscowe legendy.19Karl-Allan Nordblom, również postać autentyczna, malarz i autor książ-ki o tamtejszych wyspach.nież z dziewczynami, ale odkąd wszyscy poszli do szkoły, coś się z nimistało, zmieniły się.Jakby w nie coś wstąpiło.Tylko by chichotały i się miz-drzyły. Rany, ale te dziewczyny są głupie powiedział głośno.Stojący wokółchłopcy go poparli.Rozumieli, o co mu chodzi.Dlaczego leżenie w koszumiałoby zaszkodzić oranżadzie w proszku? Przecież to jest w torebce powtórzył Melker.Chłopcy kiwnęli gło-wami.Z otwarciem zaczekali na dużą przerwę.Jedzenie słodyczy w szkolebyło zabronione.Tym bardziej byli podekscytowani.Znalazcy czuli się jakposzukiwacze przygód.Co najmniej jak Indiana Jones.Zostaną bohateramidnia.Pozostało pytanie, ile muszą oddać kolegom, żeby pozostać bohatera-mi.Jeśli się nie podzielą, będą kwasy, a jeśli będą za bardzo częstować, za-braknie dla nich. Możecie spróbować.Każdy po trzy razy wezmie na palec powie-dział w końcu Melker. Ale to my znalezliśmy i próbujemy pierwsi.Melker i Jack oblizali palce i włożyli je do torebki.Pokrył je biały pro-szek.Pożądliwie wetknęli palce do ust.Będzie słodkie, słone czy kwaśne?Jak proszek z opłatków z apteki? Spotkało ich rozczarowanie. To w ogóle nie ma smaku.Jakaś mąka, czy co? powiedział Melkeri poszedł sobie.Jon z zawiedzioną miną zajrzał do torebki.Zwilżył palec jak tamci i za-nurzył głęboko.W nadziei, że Melker się myli, włożył palec do ust i oblizał.Nie poczuł żadnego smaku.Zaszczypało trochę w język, i tyle.Ze złościąwrzucił torebkę do kosza i ruszył do szkoły.Czuł niesmak w ustach.Wy-stawił język i wytarł go w rękaw, ale nie pomogło.Na dodatek serce zaczę-ło mu walić, strasznie mocno.Spocił się, nogi nie chciały iść.Kątem oka zo-baczył, jak Melker i Jack się przewracają.Musieli się potknąć, chyba że sięwygłupiają.A potem zobaczył, jak asfalt zbliża się do niego z dużą prędko-ścią.Pociemniało mu w oczach i runął na ziemię.Chętnie pojechałaby do G�teborga zamiast Martina.Ale przynajmniejmogła spokojnie przejrzeć zawartość teczki Matsa Sverina.Laptopa od razuwysłała do wydziału informatyki.Znają się na tym lepiej od niej.Wiedzą,co z tym zrobić. Słyszałem, że teczka się znalazła. G�sta wetknął głowę do jej pokoju. Tak, mam ją. Wskazała palcem na biurko. Już zdążyłaś zajrzeć? G�sta wszedł, przystawił sobie krzesło i usiadłkoło niej. Wyjęłam tylko laptopa i wysłałam informatykom. Tak, lepiej, żeby oni się tym zajęli.Chociaż będziemy musieli pocze-kać, żeby się czegoś dowiedzieć stwierdził z westchnieniem.Paula kiwnęła głową. Nic na to nie poradzimy.Nie odważyłabym się tego dotknąć, żeby ni-czego nie zepsuć.Obejrzałam sobie za to komórkę.Szybka sprawa.Bardzomało zapisanych numerów, dzwonił wyłącznie do pracy i do rodziców.%7ładnych zdjęć ani esemesów. Dziwny facet zauważył G�sta.Wskazał na teczkę. Obejrzyjmyresztę, co?Paula przyciągnęła teczkę i ostrożnie rozłożyła rzeczy na biurku.Upewniła się, że to wszystko, i postawiła teczkę na podłodze.Leżało przednimi kilka długopisów, kalkulator, spinacze, paczka gumy do żucia Stimo-rol i spory plik papierów. Podzielimy się? Paula z pytającym wyrazem twarzy chwyciła papie-ry. Ja pół i ty pół. Mhm& mruknął, biorąc od niej papiery.Położył sobie na kolanachi mrucząc pod nosem, zaczął przeglądać. Przecież możesz je zabrać do siebie, prawda? Co? A tak, oczywiście. G�sta poczłapał do swego pokoju, sąsiadują-cego z pokojem Pauli.Zabrała się do czytania.Z każdą kartką zmarszczki na jej czole stawałysię coraz głębsze.Po półgodzinie wczytywania się poszła do G�sty. Rozumiesz coś z tego? Nic a nic.Mnóstwo liczb i niezrozumiałych określeń.Trzeba kogośpoprosić o pomoc.Tylko kogo? Nie mam pojęcia odparła.Liczyła, że będzie coś miała dla Patrika,kiedy wróci z G�teborga.Ale to nic jej nie mówiło. Nie możemy prosić ni-kogo z urzędu gminy, bo są stroną zainteresowaną.Trzeba znalezć kogośz zewnątrz, kto spojrzy na to i wyjaśni nam, co to znaczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj