• Strona poczÂątkowa
• 60 5194
• 31 1522

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.JOLANTA: Więc?lekarz: To po prostu wymioty.To, o czym myśli Gelu, mo\
e być mo\
liwe w przypadkuropuchy, ale młoda kobieta nie jest ropuchą.I król nie chciałby pocałować ropuchy.Jolanta poło\
yła dziewczynie rękę na ramieniu, delikatnie, świadoma jej oburzenia.Joanna dArcjolanta: Wszystko to zmierza do wykazania.Dziewczyna myślała: ludzie są tak okropnie szorstcy.A jeśli mieliby mnie kiedyś bić,gwałcić, u\
ywać przeciw mnie broni?JEHANNE: Więc CO?Płakała z wdzięczności dla wielkich błysków ognia, oślepiających ją w jej apartamentach wCoudray.messire: Bądz
mądra jak krzak ró\
y.MADAME KATARZYNA: SÅ‚odka rÓÅ›O JeZUSa.messire: Spoczywaj na swym miejscu.BÄ…dz
posłuszna mądrości gleby.madame Katarzyna: Szanuj ogrodnika.madame Małgorzata: Rań i kłuj wszystkie ręce chcące cię wyrwać.messire: Bądz
mądra jak krzak ró\
y, słodka ró\
o.madame Małgorzata: Lecz czekaj do wiosny!JNastępnego popołudnia król Karol wezwał ją znowu.Gdy weszła do ciasnej królewskiejkomórki, spostrzegła, \
e z królem siedzi chłopiec o wąskiej piersi.Na pierwszy rzut oka iprzy świetle wyglądał młodziej ni\
Minguet.Przy bli\
szym spojrzeniu widziało się, \
e mo\
emieć jakieś dwadzieścia lat, \
e jest to dorosły mę\
czyzna, który ju\
nie będzie większy.Gdy wprowadzono Jehanne, mały człowieczek poderwał się i uczynił znak krzy\
a.Potemposkoczył ku niej.mę\
czyzna: To jest ta kochana dziewczyna?Karol skinął głową.Nie był w entuzjastycznym nastroju.mę\
czyzna: D'Alencon.Jean.jehanne: Jesteście krewnym, monsieur?Było w nim rodzinne podobieństwo: kościstość, nikłe usta i podejrzliwe oczy.192193Thomas Keneallyalencon: Kuzyn króla.jehanne: Im więcej ksią\
ąt, tym lepiej.Karol opowiedział jej - znudzonym głosem, jak gdyby d'Alencon zbyt często przypominał mutę historię - \
e d'Alencon został wzięty do niewoli przez Anglików pod Verneuil, gdy byłjeszcze chłopcem, gdy miał piętnaście lat.alencon: Ledwie mogłem zapłacić okup.Wszystkie moje dobra le\
ą w Normandii.Mają jeAnglicy.Więc trudno z nich ściągnąć pieniądze.Pięć lat siedziałem w więzieniu.Karol ziewnął.karol: Przypuszczam, \
e chcesz jakiejÅ› wojskowej nagrody? Mo\
e chcesz zostać marszałkiemFrancji?D'Alencon zwrócił się z wdziękiem ku swemu uświęconemu kuzynowi, z rozwartymiramionami, jak gdyby trudno mu było ogarnąć całą pełnię tego zaszczytu.alencon: Gdyby mój królewski kuzyn mógł mi znalez
ć jakieś stanowisko.karol: Twój cholerny królewski kuzyn ma więcej stanowisk ni\
ludzi do ich obsadzenia.iMÅ‚ody ksiÄ…\
ę pocałował króla w czoło i spiesznie zwrócił się znowu do Jehanne.alencon: Podobno słyszysz Głosy? Wyszedłem dziś wcześnie rano polować na przepiórki,gdy do Saumur przybył pewien dominikanin - pełen ciebie, \
eby tak powiedzieć.Odwołałemmoich naganiaczy.jehanne: Nie macie nic przeciw temu, \
eby kto inny wyciągał kasztany?ALENCON: Co?karol: Zdaje się, \
e Jehanne powtarza to, co Bedford powiedział Filipowi Burgundzkiemu natemat Orleanu.Prawdę mówiąc król ju\
niemal zasypiał.alencon: Ach, tak.Czy twoje Głosy wspominają o Normandii?jehanne: Mają dosyć kłopotów z Orleanem.A ludzie tylko wcią\
poddają mnie próbom.Badają nawet moje194Joanna d'Arci/ygowiny.Ale nie chcą mnie posłać do Orleanu.A co dopiero do Normandii.alencon: Ja muszę mieszkać w opactwie.Moja \
ona, i rściowa i ja sam.Kuzyn króla! Musiszukać utrzymania w klasztorze.karol: To się poprawi.To się poprawi.Nie mów ju\
więcej.W zaległym milczeniu mo\
na było usłyszeć, jak mnich mruczy jakiś szumny łaciński hymn zjutrzni.Król zasnął.Ksią\
ę i Jehanne musieli teraz mówić szeptem.alencon: Byłaś kiedyś w wojsku?JEHANNE: Nie.alencon: A miałaś kiedyś w ręku lancę siedząc na koniu?JEHANNE: Nie.alencon: Moja kochana dziewczyno! A czy masz konia?Miała go, ale zapomniała o nim.Przed trzema dniami oddała go giermkowi, zanim zaczęławspinać się na górę.alencon: Poślemy po niego twojego pazia.Mają tu dość dobry plac ćwiczebny w St.Georges.jehanne: St.Georges?alencon: Forteca garnizonowa, tu\
obok.Znam płatnerza.Chodz
my.Marszcząc brwi popatrzyła na drzemiącego Karola.alencon: Chodz
my.Nie bÄ…dz
taka grzeczna.Zbrojownia w St.Georges była stodołą z kamienia.Zbroje panów i rycerzy z garnizonu lub zedworu w Chinon stały na stela\
ach oznaczone herbem ka\
dego właściciela.Lecz było kilkaekwipunków przeznaczonych dla gości.Pozostałości po zmarłych lub zapomnianych\
ołnierzach.Jehanne spodziewała się, \
e płatnerze będą się śmiali opinając na niej pancerz i blachy.Cienkonogi d'Alencon wyglądał śmiesznie przewa\
ony w górnej zbroi bez osÅ‚ony nóg.Onapewnie tak samo, ale oni Å›miali siÄ™ nie tylko¦195Thomas Keneallyz tego powodu.Dziwaczność polegaÅ‚a na tym, \
e kazano im łączyć elementy, których - jakuwa\
ano - łączyć się nie da: stal i kobietę, kolec i ró\
ę.Kazali jej nało\
yć sukienną czapkę, a na nią hełm.Przymocowali go do pancerza.I otoznalazła się w sekretnym, surowym świecie, w którym światło było inne.Poczuła sięwyraz
nie winna.Nie powinnam tutaj być -myślała.- Na niczyje rozkazy.Nawet Messire'a.Zastanawiała się, czy potrafi w tym jeszcze oddychać.D'Alencon wydał płatnerzomstłumiony, metaliczny rozkaz.alencon: Podnieść przyłbice!Poczuła, \
e czyjeś palce manipulują po bokach jej hełmu.Przyłbica uniosła się.Lecz wcią\
był to jakiś inny sposób \
ycia wewnątrz tej stali.Gdy człowiek ju\
przyzwyczaił się docię\
aru na ramionach, zaczynał się czuć jakby trochę pijany, pyszny, utalentowany, potę\
ny.alencon: Kopie! Lekkie!Przeszli na dziedziniec, na którym Minguet przytrzymywał konie.Nało\
ył im ju\
turniejowesiodła, wysokie z przodu i z tyłu.jehanne: Jak wejdę na konia? minguet: Ja was podsadzę.Po to właśnie są paziowie.Gdy touczynił, wypuścił ją na plac ćwiczebny.Był to wyrównany plac na północnym krańcu szczytugóry.Przez jego środek biegł biały płot, a przy końcu placu i w bok od płotu zwisała zwysuniętego drą\
ka tarcza celownicza w kształcie tułowia rycerza na koniu, w którąnale\
ało trafić.D'Alencon pokazał jej, jak oprzeć lancę o uchwyt przy prawej piersi upancerza, i nakierował ją wzdłu\
jej ciała na tarczę.Trudno mu było utrzymać lancę w małejdłoni, lecz Jehanne świetnie dawała sobie radę ze swoją.On siedział w więzieniu odpiętnastego roku \
ycia.Czy był dobrym nauczycielem?Twarz d'Alencona wewnątrz hełmu spływała potem.196Joanna dArcalencon: To jest cię\
sze, ni\
na to wyglÄ…da.Ale zdaje uiÄ™, \
e ty masz zdolności [ Pobierz całość w formacie PDF ]