[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zostali wyrzu-ceni za burt�.Olaf spadł, nieprzytomny, na gór� lodow�.Kiedy ockn�ł si� po kilkuminutach, nigdzie nie było wida� jego ojca.I chocia� gor�czkowo szukał wsz�dziewokół góry lodowej i badał wzrokiem ocean, nigdzie nie dostrzegł ani Jensa Jansena,ani statku.Bez prowiantu i ciepłej odzie�y, Olaf Jansen przygotowywał si� na Smier�.Po-tem nieoczekiwanie w jego polu widzenia pojawił si� jakiS statek.Nie chc�c wierzy�własnym oczom, Olaf przekonał si�, �e jest to szkocki wielorybnik z napisan� naburcie nazw� Arlington .Póxniej miał si� dowiedzie�, i� statek ten wypłyn�ł wewrzeSniu z Dundee, by łowi� wieloryby wokół Antarktydy.Wymachuj�c r�kami Olafzdołał zwróci� uwag� załogi i pół godziny póxniej był ju� bezpieczny na pokładzie.Kapitan wielorybnika, Angus MacPherson, okazał si� miłym, cho� upartym, starymwilkiem morskim.Nie znosił jednak opowieSci, które uwa�ał za czyst� fantazj�. Kiedy spróbowałem mu powiedzie�, �e przybyłem �z wn�trza� Ziemi, kapitani mat spojrzeli po sobie, pokiwali głowami i nalegali, �ebym poło�ył si� na koi podScisłym nadzorem lekarza okr�towego , wspominał Olaf Jansen.Po dłu�szym odpo-czynku i spo�yciu kilku smacznych posiłków rozbitek postanowił nie opowiada� wi�cejo swoich prze�yciach.Min�ł rok, zanim Olaf Jansen dotarł w ko�cu do swego domu w Sztokholmie.Tam dowiedział si�, �e jego matka zmarła podczas gdy on podró�ował z ojcem.Mło-dzieniec po raz drugi opowiedział swoje przygody wujowi, Gustafowi Osterlindowi,jedynemu �yj�cemu krewnemu.Odk�d wyłowiono go w pobli�u Antarktydy miał doS�czasu na refleksje nad swoj� dziwn� podró�� i chciał teraz przekona� wuja, by sfi-nansował ekspedycj� do Swiata wewn�trznego .Pocz�tkowo mySla�em, �e popiera mój projekt.Wydawa� si� zainteresowany i po-prosi�, abym poszed� z nim do jakichS urz�dników i opowiedzia� im tak jak jemu l l lo mojej podró�y i odkryciu.Prosz� sobie wyobrazi� mój zawód i przera�enie, kiedypo zako�czeniu mojej opowieSci wuj podpisa� jakieS papiery i bez ostrze�enia za-mkni�to mnie w szpitalu dla umys�owo chorych.Mia�em tam sp�dzi� dwadzieSciaosiem d�ugich, nudnych i strasznych lat.Według relacji Jansena wypuszczono go ze szpitala w paxdzierniku 1862 roku.W mi�dzyczasie jego wuj umarł i Olaf Jansen był teraz zupełnie sam na Swiecie.Li-czył sobie ponad 50 lat, nie miał przyjaciół, a w jego dokumentach odnotowano, �eprzeszedł chorob� umysłow�.Có� innego mógł zrobi�, jak wróci� na morze? Przeznast�pne dwadzieScia siedem lat pracował jako rybak, poSwi�caj�c wolny czas naposzukiwanie dowodów na to, i� jego prze�ycia w Pustej Ziemi nie były jedynie snem.Zgromadził kolekcj� ksi��ek o wyprawach polarnych, zrobił mnóstwo notatek i z tru-dem narysował mapy.Lecz przez cały ten czas �ywej duszy nie opowiedział o swojejdziwnej podró�y.W roku 1889 Jansen, który wtedy miał dobrze po siedemdziesi�tce,sprzedał swój statek i postanowił wyemigrowa� do Ameryki, by sp�dzi� reszt� �yciaw cieplejszym klimacie.Przez dwanaScie lat mieszkał spokojnie w Illinois, zanim4 marca 1901 roku przeniósł si� do Glendale w Los Angeles.Dat� t� dobrze zapami�-tał jako dzie� rozpocz�cia drugiej kadencji prezydenta McKinleya.Zamieszkał skrom-nie w niewielkiej posiadłoSci i sp�dzał czas na piel�gnowaniu kwiatów i kilku drzewfigowych do dnia, kiedy spotkał Willisa George a Emersona.Emerson (1856-1918) był powieSciopisarzem.W 1907 roku przeniósł si� do LosAngeles wraz ze swoj� �on� Bonnie, by pracowa� w rodz�cym si� przemySle filmo-wym.Jako popularny autor westernów wyczuł, �e zapowiada si� zapotrzebowanie natego rodzaju scenariusze po wielkim sukcesie The Great Train Robbery (Wielki na-pad na poci�g), którego akcja toczyła si� na Dzikim Zachodzie, a wySwietlanym w 1903roku.Była to dobra decyzja, gdy� w 1907 roku Gilbert Anderson, gwiazdor z TheGreat Train Robbery, stworzył Brancho Billy ego prawdopodobnie pierwsz� słyn-n� posta� w dziejach kina w serialu filmowym The Bandit Makes Good (Nawróce-nie bandyty).Miał to by� pierwszy z ponad czterystu odcinków o tym kowboju, a ozna-czało to seri� umów z pisarzami takimi jak Willis Emerson.Mimo �e Emerson i jego �ona mieszkali zaledwie par� przecznic dalej od OlafaJansena, autor scenariuszy dopiero stopniowo zacz�ł zauwa�a� siwowłosego starca,gdy mijał go id�c do studia filmowego i wracaj�c do domu.Cz�sto widywał Jansenaw ogrodzie, ale starzec przez wi�kszoS� czasu wydawał si� pogr��ony w mySlach, jakuSwiadomił to sobie póxniej Emerson.Jednak�e pewnego wiosennego poranka po-machał mu wesoło r�k� i w ten sposób narodziła si� przyjax�, która póxniej stała si�partnerstwem literackim.Emerson napisał:Niebawem przekona�em si�, �e mój nowy znajomy jest niezwyk�ym cz�owiekiem,inteligentnym i wykszta�conym w godnym podziwu stopniu.Poniewa� dopiero w póx-niejszym okresie swego d�ugiego �ycia zatopi� si� w lekturze, nauczy� si� sp�dza�d�ugie godziny pogr��ony w g��bokim zamySleniu.Zach�ca�em go do rozmowy i w na-st�pnych dniach i tygodniach dobrze pozna�em Olafa Jansena, który po trochu opo- wiedzia� mi histori� tak zdumiewaj�c�, i� jej rozmach rzuca� wyzwanie rozs�dkowii wierze.Ten starzec zawsze mówi� tak �ywo i szczerze, �e oczarowa�y mnie jego dziw-ne opowieSci
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
