miedzyplanetarny+internetowy+ruch+pokojowy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Lecz kiedy dokonają się kolejne postępy w technikach obserwacji, zauważą, że istnieją inne galaktyki, a nawet gromady galaktyk.Nieważne; to tylko dowiedzie, że wszechświat jest o wiele większy, lecz nadal będzie mierzył tyle i tyle miliardów kilometrów lub lat świetlnych, więcej niż przedtem, ewentualnie dziesięć lub sto razy, ale nadal będzie "coś” mierzył.Jesteśmy na tym etapie postępu, tutaj na Ziemi.Ale wróćmy do małej planety usytuowanej w naszym palcu.Po kolejnych dokonaniach naukowych, mieszkańcy naszego palca zajmą się coraz to zuchwalszymi podróżami kosmicznymi.Dolecą do granic kości, w której ich planeta jest atomem atomu, i stwierdzą, że wszechświat mierzy tyle i tyle.Dowód; dalej nie można nic zaobserwować.Ale nieco później, uda im się pokonać ogromną odległość dzielącą kość palca i mięsień - ich wszechświat zyska dodatkową wielkość.Ulepszając swoje statki kosmiczne, dolecą do warstwy skóry naszego palca.Tutaj będzie koniec, ich wszechświat będzie mierzył w naszej skali półtora centymetra; w ich skali wiele lat świetlnych.Pozostanie im podróżować w coraz to odleglejsze obszary naszego ciała podążając za niektórymi prądami, w których gwiazdy poruszają się niesłychanie szybko.Te ogromne korytarze, których sporządzą mapy, pozwolą im odlecieć i powrócić na ich macierzystą planetę, i nie będą się domyślać, że są to nasze naczynia krwionośne.Ich wszechświat będzie wymierny, ograniczony wzdłuż i wszerz.W ich skali; ogromne liczby lat świetlnych - dla nas; metr siedemdziesiąt pięć.Nie domyślą się jeszcze, że nogi nasze dotykają powierzchni planety ofiarowującej im taką ilość galaktyk, co żaden z ich ograniczonych umysłów - stawiający granice na wszystkim - nie mógłby sobie wyobrazić.Ilość atomów naszej planety Ziemia w porównaniu do ilości atomów naszego ciała jest ogromna.Następnie, będą musieli sobie zdać sprawę, że istnieją inne "ludzkie wszechświaty” jak my, które żyją na tej planecie i że poza naszą planetą istnieją inne gwiazdy, galaktyki, i tak w nieskończoność.Jedynie niektórzy mędrcy, którzy osiągnęli wyższy poziom świadomości harmonizując się z nieskończonością, byli zdolni zrozumieć i nauczać tego wszystkiego swoim uczniom w czasach, gdy dla oficjalnych naukowców wszechświat mierzył miliardową część jednej miliardowej milimetra kości naszego palca obserwowanego od wewnątrz.Z pojęciem nieskończoności w czasie, sprawa wygląda podobnie.Naukowcy tego mini-świata mogliby obliczyć wiek wszechświata, mierząc wiek molekuły, w której ich planeta jest atomem atomu, i wszechświat liczyłby określoną ilość lat.Nieco później, zaobserwowaliby, iż komórka, w której molekuła - uważana za wszechświat - była tylko jej częścią jest o wiele starsza.Następnie doszliby do wniosku, że kończyna, której komórka stanowiła część, jest jeszcze starsza, a istota, której kończyna stanowi część, jest starsza od kończyny, i tak w nieskończoność.(Rael "Powitajmy naszych ojców z kosmosu")*Latające spodki EzechielaAle najbardziej interesujący opis jednego z naszych obiektów latających zawiera Księga Ezechiela:".wielka chmura i ogień płonący oraz blask dokoła niego, a z jego środka promieniowało coś jakby żar rozlanego kruszcu.W pośrodku było coś, co było podobne do czterech istot żyjących.Oto ich wygląd: miały one postać człowieka.Każda z nich miała po cztery twarze i po cztery skrzydła.Nogi ich były proste, stopy ich zaś były podobne do stopy cielca; lśniły jak miedź czysto wygładzona.Miały one pod skrzydłami ręce ludzkie po swych czterech bokach.Oblicza i ich skrzydła owych czterech istot - skrzydła ich mianowicie przylegały wzajemnie do siebie - nie odwracały się, gdy one szły: każda szła prosto przed siebie.Oblicza ich miały taki wygląd: każda z czterech istot miała z prawej strony oblicze człowieka i oblicze lwa, z lewej zaś strony każda z czterech miała oblicze wołu i oblicze orła, oblicza ich i skrzydła ich były rozwinięte ku górze; dwa przylegały wzajemnie do siebie, a dwa okrywały ich tułowie.Każda posuwała się prosto przed siebie; szły tam, dokąd je prowadził duch; idąc nie odwracały się.W środku pomiędzy tymi istotami żyjącymi pojawiły się jakby żarzące się w ogniu węgle, podobne do pochodni, poruszające się między owymi istotami żyjącymi.Ogień rzucał jasny blask i z ognia wychodziły błyskawice.Istoty żyjące biegły tam i z powrotem jak błyskawice." (Ezechiel I4-14)"Przypatrzyłem się tym istotom żyjącym, a oto przy każdej z tych czterech istot żyjących znajdowało się na ziemi jedno koło." (Ezechiel I-15)"Forma tych kół i ich kształt miały wygląd jakby tarsziszu, a wszystkie cztery miały ten sam kształt i wydawało się, jakoby były sporządzone tak, że jedno koło było w drugim.Mogły chodzić w czterech kierunkach gdy szły; gdy zaś szły, nie odwracały się idąc.Obręcz ich była ogromna.oto obręcz u tych wszystkich czterech była pełna oczu wokoło.A gdy te istoty żyjące się posuwały, także koła posuwały się razem z nimi, gdy zaś istoty podnosiły się z ziemi, podnosiły się również koła.Dokądkolwiek poruszał je duch, tam szły także koła; równocześnie podnosiły się z nimi, ponieważ duch życia znajdował się w kołach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj