• Strona poczÂątkowa
• 60 5194
• 31 1522

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Będzie pani zaskoczona, jak du\
o pani widziała, gdy zacznie pani to porządkować.-Ed wyjął notes.Chciał być w stosunku do niej delikatny, z tym małym przytulnym domkiem iśliczną twarzą przypominała mu jego siostrę.- Pani Morrison, powiedziała pani, \
e nazywałpanią po imieniu.- Tak, nazwał mnie kilka razy Mary Beth.To było takie dziwne usłyszeć to od niego.Powiedział mi, powiedział coś o tym, \
e ja obiecywałam mu ró\
ne rzeczy.śe chciał.- nawetmając rozmyty obraz nie mogła patrzeć na Eda.Przełknęła ślinę i spojrzała na Tess.-Powiedział, \
e chciał, \
ebym go pieściła, delikatnie i powoli.Pamiętam to, bo byłam takaprzera\
ona i wydawało mi się zupełnie niedorzeczne usłyszeć coś takiego.Ben odczekał, a\
napije się brandy.- Pani Morrison, czy wie pani cokolwiek o firmie, która nazywa się Fantasy,Incorporated?Oblała się rumieńcem, a siniak na jej twarzy stał się mniej widoczny.Jednakprzewa\
yła w niej chęć powiedzenia prawdy.- Tak.- To nie jest wasza sprawa - zaczął Harry.- Pozostałe dwie ofiary były pracowniczkami tej firmy - powiedział Ed spokojnie.- Bo\
e.- Mary Beth zacisnęła oczy.Nie było ju\
w nich łez, tylko tępy, zwykły strach.- O mój Bo\
e.- Nigdy nie powinienem był ci na to pozwolić.- Harry pocierał rękami twarz.-Musiałem chyba zgłupieć.- Jego głos, pani Morrison.- Podsunął Ben.- Czy rozpoznała go pani? Czyrozmawiała z nim pani wcześniej?- Nie, nie, jestem pewna, \
e nie.On był jeszcze dzieckiem.My nie przyjmujemyzgłoszeń od nieletnich.- Dlaczego mówi pani, \
e on był dzieckiem? - spytał szybko Ed.Ta informacja ichporuszyła.- No bo był.Siedemnaście albo osiemnaście lat, najwy\
ej.Tak.- Rumieniec zamieniłsię w bladość, gdy wróciła myślami do tamtej chwili.- Nie jestem pewna, w jaki sposób, alewiem, \
e był bardzo młody.Niezbyt wysoki, tylko o kilka centymetrów wy\
szy ode mnie.Jamam metr sześćdziesiąt pięć.I nie był te\
, powiedzmy, dobrze zbudowany.Cały czasmyślałam po prostu, \
e to dzieciak i \
e to nie mo\
e dziać się naprawdę.Jestem pewna, \
enigdy wcześniej nie słyszałam jego głosu.Nie zapomniałabym go.- Nawet teraz, otoczonaramieniem mę\
a, wciÄ…\
jeszcze go słyszała.- I powiedział.- Bez namysłu sięgnęła po rękęTess.- Och, Bo\
e, pamiętam, \
e powiedział, \
e tym razem bÄ™dzie inaczej.Å›e nie ma zamiarusiÄ™ Å›pieszyć.MówiÅ‚ o kimÅ› o imieniu Désirée i jak bardzo jÄ… kochaÅ‚.WspomniaÅ‚ o niej kilkarazy.PowiedziaÅ‚ coÅ› o jakiejÅ› Roxanne i \
e ona była dziwką.Czy to ma jakiś sens?- Tak, proszę pani.- Ed notował wszystko.Jeszcze jeden element, pomyślał.Jeszczejedna część układanki.- Pani Morrison.- Tess dotknęła jej ręki.- Czy wydawało się, \
e on myli paniÄ… zDésirée?- Nie.- ZdecydowaÅ‚a Mary Beth po chwili.- Nie, to raczej wyglÄ…daÅ‚o, jakby mnie zniÄ… porównywaÅ‚.Za ka\
dym razem, gdy wymawiał to imię, w jego głosie było coś w rodzajuszacunku.To brzmi głupio?- Nie.- Tess odwróciła się, dopóki nie napotkała wzroku Bena.- Wcale nie.- On wydawał się prawie przyjazny w jakiś koszmarny sposób.Nie wiem, jak towyjaśnić.Tak jakby oczekiwał, \
e będę zadowolona, gdy go zobaczę.Wściekł się dopiero,gdy zaczęłam się opierać.Potem wpadł w furię.jak dziecko, któremu zabrano zabawkę.Wpewnej chwili mówił z płaczem.Nazwał mnie dziwką.nie, powiedział, \
e wszystkiejesteśmy dziwkami, kłamliwymi dziwkami i \
e następnym razem wszystkie będziemycierpieć.Gruby cocker - spaniel wszedł kołysząc się do pokoju i długo obwąchiwał Tess.- To jest Binky - powiedziała Mary Beth lejąc kilka nowych łez.- Gdyby nie on.- Będzie jadł steki przez resztę swojego \
ycia.- Harry podniósł jej rękę do ust, a onaroześmiała się przez łzy.- Wypchnęłam biednego pieska na zewnątrz, myśląc, \
e szczeka na kota, a przez całyczas.- umilkła i potrząsnęła głową.- Wiem, \
e to dostanie się do gazet, ale byłabymniezmiernie wdzięczna, gdyby panowie ograniczyli to do minimum.Ze względu na dzieci.-Spojrzała w stronę Tess, wiedząc, \
e kobieta lepiej to zrozumie.- Nie chcÄ™, \
eby musiałystawiać temu czoło.A w sprawie Fantasy, no có\
, to nie jest coś, czego się wstydzę,naprawdę.To wydawał się taki prosty sposób, by zacząć składać fundusze na naukę dzieci,ale nie wydaje mi się, by inne matki chciały, aby nasz syn, dowódca dru\
yny skautów, byłwmieszany w tego typu sprawy.- Zrobimy wszystko, co w naszej mocy.- Obiecał Ed.- Jeśli mogę pani cośzasugerować, to radziłbym zło\
yć tam rezygnację.- To ju\
załatwione - powiedział Harry.- Byłoby najlepiej, gdyby nie zostawała pani sama przez kilka następnych dni.Mary Beth znowu pobladła.Tym razem jej skóra wydawała się prawie przezroczysta.Cała odwaga, którą udało jej się zachować, była teraz na skraju wyczerpania.- Myśli pan, \
e on wróci?- Nie mo\
na mieć pewności.- Ed nie chciał jej przestraszyć, ale musiał ocalić jej\
ycie.- To bardzo niebezpieczny człowiek, pani Morrison.Nie chcemy, \
eby ponosiła panijakiekolwiek najmniejsze ryzyko.Zorganizujemy pani ochronę.Tymczasem chcielibyśmy,\
eby przyjechała pani na posterunek obejrzeć zdjęcia i pomóc w sporządzeniu portretupamięciowego.- Zrobię wszystko, co w mojej mocy.Chcę, \
ebyście go złapali.Jak najszybciej.- Być mo\
e ju\
nam pani pomogła to zrobić.- Ben podniósł się.- Dziękujemy zapomoc.- Ja.nie zaproponowałam państwu kawy.- Mary Beth nagle zaczęła się bać, \
ewychodzą.Chciała być otoczona ludz
mi i bezpieczna.Oni byli policjantami, a policja wie, conale\
y robić.- Nie wiem, o czym myślałam.- Nic się nie stało.- Tess ścisnęła jej rękę i podniosły się razem.- Powinna pani terazodpocząć [ Pobierz całość w formacie PDF ]