+wyk%C5%82ad

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.definicjalRiggsa - „partia to jakakolwiek organizacja, która nominuje kandydatów w wyborach do legislatywy”,LaPalombary i Weinera - „partia musi posiadać jednostki lokalne, dążyć do zdobycia poparcia społecznego, (.) dążyć do zdobycia i utrzymania władzy”,Sartori - „Partia to grupa, która uczestnicząc w wyborach jest zdolna do umieszczania swoich kandydatów na stanowiskach publicznych”Podstawowe poglądy dotyczące celów partiiJeżeli mówimy o celach partii to można wymienić dwie grupy definicji, które można zaliczyć do paradygmatu analizy.Pierwsza odnosi się do ideologicznych celów partii, druga - tak zwana minimalna definicja - odnosi się do celów, które wszystkie partie powinny podzielać.lDefinicja ta musi opierać się na założeniu:llCele partii są najbardziej znaczące dla ukształtowania jej strukturyllPartia polityczna to zorganizowana grupa zorientowana na realizację swoich celów, dążąca do obalenia lub utrzymania status quo na różnych płaszczyznach rzeczywistościllIdeologia partii jest najlepszym wskaźnikiem jej celówllSłaby punkt: utożsamianie celów deklarowanych z rzeczywistymillPartia jest definiowana przez rzeczywista cele, do których dąży:llMaksymalizacja głosówllMaksymalizacja miejsc publicznychllMaksymalizacja kontrolillRealizacja określonego programulGłówne problemy z jakimi ma do czynienia kierownictwo każdej partii:Problemy kierowania partią można konceptualnie podzielić na dwie kwestie.lPierwsza wiąże się z trybem sprawowania władzy, przez partią tj.drogą jaka dochodzi ona do wiążących decyzji i ustala podział środków oraz jak grupa parlamentarna, poza parlamentarna organizacja i frakcje partyjne dostosowują się do siebie, pozostając zarazem częścią machiny rządzącej.llDruga kwestia wiąże się z kolei z trybem kierowania partią, z tym jak funkcjonariusze partyjni radzą sobie z konstytucyjnymi, proceduralnymi i behawioralnymi problemami wewnątrz partii.lCztery główne problemy kierowania partią:lIstnienie jednostek lub grup, których interesy muszą być w jakiś sposób wzajemnie dostosowanellIstnienie różnic pomiędzy jednostkami i grupami na poziomie ich zaangażowania, aktywności, inne zachowaniallKierownictwo partii, aby osiągnąć cele partii musi stosować dyscyplinę oraz posiadać autorytetllUstanowienie i podtrzymywanie warunków sprzyjających ograniczeniu władzy reprezentantów i przywódców przez preferencje zwolenników partiilGłówne podejścia do problemu instytucjonalizacji partiiZanim partia zacznie działać musi wpierw powstać.Instytucjonalizacja partii zaczyna się od zebrania założycielskiego i przebiega przez okresy kolejnych wyborów, w których kandydaci mobilizują poparcie, zabiegając o miejsca w parlamencie.Maurice Duverger rozwinął dwa modele genezy partii, powstałe drogą wewnętrznego albo zewnętrznego rozwoju.W pierwszym przypadku na początku tworzy się grupa parlamentarzystów, następnie lokalne komitety wyborcze a ostatni etap stanowi stworzenie pewnego rodzaju komunikacji między nimi.Podobny punkt widzenia na rozwój partii prezentuje Huntington, który definiuje instytucjonalizacje jako proces, przez które organizacje i procedury nabierają znaczenia i stabilności.Proces ten składa się z czterech faz: fakcjonalizacja, polaryzacja, ekspansja i instytucjonalizacja.Partie, wg Panebianco, mogą zostać podzielone na podstawie kryterium stopnia osiągniętej instytucjonalizacji, przez którą rozumie sposób krystalizowania się organizacji.Instytucjonalizacja może być mierzona na dwóch skalach:lStopnia organizacyjnej autonomii w stosunku do otoczeniallStopnia systemowości tj [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj