Angel Wagenstein Pięcioksišg Izaaka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A jednak byliśmy sami, słyszeliśmy tylko nas samych. Uważaj na siebie rzekła Sara. Będę uważał odparłem. Oby się szybko wszystko skończyło i żebyście wrócili. Tak, oby potwierdziłem. Będę czekać na ciebie rzekła po dłuższej chwili milczenia. Dobrze odparłem.I kto rozumie, domyśli się, że w tych słowach i przerwach między nimi ukryta była całatkliwość Salomonowych Szir Haszirim, to jest Pieśni nad pieśniami, cała liryka świata, całamuzyka, wszystkie pomysłowe sposoby wynalezione przez tysiąclecia, by wyrazić słówko miłość.Ale żebyś nie roztkliwił się zanadto i, nie daj Boże, rozpłakał, pozwolę ci zajrzeć dośrodka latryny, gdzie zobaczysz mnie ż gołym tyłkiem i spuszczonymi spodniami, a wtedywyparują wszelkie Salomonowe pieśni.9Znów staliśmy w szyku i wcale nie byliśmy podobni do owej rozbrykanej bandy zpoczątku służby.Byliśmy dzielnym wojskiem , toteż porucznik Schauer, który zzadowoleniem oglądał nas, spacerując z rękami założonymi na plecach, obwieścił, żeojczyzna spodziewa się po nas bohaterskich czynów.Dodał jeszcze, że nasz wielki dzieńnastanie jutro, kiedy to zostaniemy skierowani na front.Wreszcie orzekł, że już widzi naszegłowy ozdobione laurowymi wieńcami tryumfu.Ja zawsze lubiłem robić z siebie głupca ipomacałem swoją głowę, na której nie było nic takiego jak wieniec laurowy.FeldfebelZuckerl cicho zasyczał: Szeregowiec Blumenfeld.Stanąłem na baczność.Rano zagrała trąbka, odtąd mieliśmy słyszeć tylko trąbki do boju i być może, jeśli Bógpozwoli, fanfary.W pełnym bojowym ekwipunku, na który składały się plecaki, kaski, maskiprzeciwgazowe, złożone plandeki i aluminiowe manierki, siedzieliśmy na zakurzonym placukoszarowym obok ułożonych w piramidki karabinów i piliśmy ostatnią herbatę.Przy mniesiedział nasz rabin Szmul Bendawid. Blady jesteś zwrócił się do mnie. Boję się odparłem. W końcu jesteś jednak mężczyzną skonstatował. Wstyd! Brzuch mnie boli pożaliłem się. To ze strachu.Pobiegnij, ulży ci.Wstałem, obejrzałem się i dostrzegłem feldfebla Zuckerla. Panie feldfeblu, pozwólcie oddalić się, boli mnie brzuch, czy mogę się odłączyć? Biegiem i nie zwlekać, to nie jest sanatorium!Pobiegłem do pobielonego baraku i podczas gdy zdejmowałem spodnie, usłyszałem, żektoś woła od strony ulicy: Hej, czy jest tam jakiś żołnierz? Hej, czy słyszycie, czy jest tam ktoś?Stanąłem na belce i popatrzyłem na zewnątrz.Naprzeciwko stał starszy pan z melonikiemi parasolem. Co się stało? zapytałem. Wojna się skończyła, przegraliśmy powiedział pan z węgierskim akcentem i niewyglądał na zawiedzionego. Dopiero co powiadomili, że został zawarty pokój.W tym, można by rzec, momencie przełomowym dla każdej armii pobiegłem w kierunkuplacu, trzymając niezapięte spodnie. Wojna się skończyła-a-a! krzyczałem.Podniosłem ręce, ale opadły portki.Naprzeciwko, grozny jak chmura gradowa, kroczył feldfebel. Szeregowiec Blumenfeld, stać! Niełatwo jest stanąć, zasalutować i trzymać spodnie.Co ty pleciesz? Wojna się skończyła, panie feldfeblu.Dopiero co ogłosili.Myśl powoli przeniknęła do tajemniczych i niezbadanych zwojów jego mózgu. Czy jest to pewne? Całkowicie, panie feldfeblu!Rozpromienił się. Znaczy zwyciężyliśmy!Teraz ja się rozpromieniłem. Nie, panie feldfeblu.Przegraliśmy.On pomyślał, potem uszczypnął mnie w policzek swoim śmiertelnym chwytem. Bist du aber s��! Lubię %7łydów i któregoś dnia zrobię dla nich coś wielkiego!Okazał się dzielnym mężczyzną i dotrzymał słowa: wiele lat pózniej spotkałem go wobozie Flossenb�rg-Oberpfalz, gdzie był sturmf�hrerem.DRUGA KSIGA IZAAKOWAKoniec mojej wojny, czyli jak stałem się Polakiem1Myślałem, że koniec wojny jest czymś w rodzaju ukończenia szkoły otrzymujeszświadectwo i fajrant, rzucasz czapką do góry, upijasz się z kolegami szkolnymi jak kozak, apotem, gdy zwymiotowałeś w klozecie, żwawo rzucasz się w fale życia.Tak sądziłem.Okazało się, że przypadek jest tylko częściowo zbieżny, zostawiasz za plecami jedną wojnę,najczęściej dostajesz złe stopnie z historii i geografii, które poczytuje ci się za obowiązekpoprawić w czasie następnej wojny, a ona już wygląda zza rogu.Tak oczekiwane zawieszeniebroni wcale nie jest początkiem wymarzonego, trwałego pokoju, o nie, to jest tylko przerwa.Radosna, pełna wzruszeń przerwa między dwoma praktycznymi zajęciami z dzganiaprzeciwnika bagnetem w brzuch, z kopania okopów, wysadzania rzeczy i ludzi w powietrze, zatakowania i kontratakowania, z podpalania obcych wsi, wieszania szpiegów i dezerterów,podczas gdy twój wróg z przeciwległej klasy robi to samo, tylko w odwrotnym kierunku.Daremnie oczekiwaliśmy demobilizacji, która wciąż i wciąż nie nadchodziła, a naszeżycie w koszarach wcale nie zmieniało się na lepsze, wręcz odwrotnie.Zaczęły się deszcze,plac przed koszarami zmienił się w wielką kałużę.Feldfebel Zuckerl był wściekły, zrywał nasw środku nocy na ćwiczenia przeciwgazowe, rozkazywał biec, a potem padać w błocie z tymiwstrętnymi i już zbędnymi maskami na twarzach.Przy tym krzyczał, że dla niego wojnawcale się nie skończyła i że %7łydzi, bolszewicy oraz makaroniarze mylą się w swychrachubach.Wygłaszał też inne patriotyczne przemowy przed ustawioną w szeregi, ubłoconąpo uszy kompanią.Poza tym, jako deser do głównego dania, dowiadywaliśmy się, żeFrancuzi to gówniarze, Anglicy pederaści, a Rosjanie to tępi mużycy, którzy gdy wypiją, tozbiera się im na rewolucję.A ponieważ ominęło mnie szczęście trafienia na linię frontu zprzyczyn, o których już wiesz, nijak nie mogłem zrozumieć, jak my i nasi niemieccysojusznicy cywilizowani, zdyscyplinowani i doskonale uzbrojeni, zaopatrzeni w maskiprzeciwgazowe i wyglansowane do błysku narodowe doktryny, pod przywództwem takichgeniuszy wojennych, jak Hindenburg i H�tzendorf, przegraliśmy wojnę przeciw gówniarzom,pederastom i tępym mużykom.Zuckerl miał jedno wytłumaczenie, być może nieco sporne,ale godne rozważenia: winni byli %7łydzi i tylko %7łydzi o tym czytałem nawet w tej lub innejgazetce, a powtarzane było to tak często, że zaczynało się rozumieć samo przez się i nawetnie było potrzeby udowadniania tego.Opowiadano o pewnym wielkim strategu sztabugeneralnego, który analizował w Berlinie przyczyny katastrofalnej porażki wojennej i jasno jeformułował z lekkim odchyleniem od schematu winni są %7łydzi i cykliści [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj