Blaedel Sara Louise Rick 3 Tylko jedno życie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Wiem - uśmiechnęła się Louise.- Właśnie oglądałamzdjęcia, które pan zrobił Dicte.Poznałam wasze wielkie pla-ny.108Trochę zawstydzony kiwnął głową.- Bardzo chciałbym jej pomóc.Dla mnie też fajnie bybyło, gdyby zdołała się przebić na szczyt.- Wiem też, że znał pan Samrę.- Owszem, trochę.Obiecałem Dicte, że zawiozę ją naH�nsehalsen, żeby mogła położyć kwiaty i zapalić świeczkę.Za plecami Louise otworzyły się drzwi.- Już idę! - zawołała Dicte i znów zniknęła w domu.Chwilę pózniej pojawiła się ubrana w kurtkę i gotowa dowyjazdu.Louise podeszła do swojego samochodu i z uśmiechempatrzyła, jak fotograf z galanterią otwiera dziewczyniedrzwiczki.Na komendzie Louise spotkała na korytarzu ojca Sam-ry z jakąś kobietą.Domyśliła się, że to matka dziewczyny,Sada, ponieważ nosiła chustę, a oczy miała sztywno wbite wpodłogę.Szli razem z S�renem Velinem do narożnego poko-ju, w którym czekał już Bengtsen z dwójką tłumaczy.Louisetylko skinęła im głową i pospieszyła do siebie.Przed wej-ściem na wszelki wypadek ostrożnie zapukała.Okazało się,że słusznie, bo jej partner przesłuchiwał właśnie brata Sam-ry.Bez słowa usiadła przy swoim biurku.- Skąd masz ten samochód? - spytał Kim.- Od kolegi.Przecież już mówiłem! - W głosie młodegochłopaka nie było złości, tylko upór, który miał im dać dozrozumienia, żeby nie liczyli na nic więcej niż to, co już po-wiedział.- Ale to nie twój samochód - nie ustępował Kim.Brat Samry pokręcił głową.110- Czy to znaczy, że w ostatnim tygodniu używały gorównież inne osoby?Brak odpowiedzi.Kim Rasmussen wychylił się lekko doprzodu.- Jezdziłeś tym samochodem we wtorek wieczorem?Hamid kiwnął głową.- Byłem u stryja.Nie zbliżałem się do H�nsehalsen.Po duńsku mówił dobrze, zważywszy, że mieszkał w Da-nii dopiero od czterech lat.Ale wymówienie nazwyH�nsehalsen przyszło mu z trudem.- Wcale nie twierdzę, że tam byłeś - przerwał mu Kim.-Chciałem się tylko dowiedzieć, czy ktoś inny mógł tam po-jechać tym samochodem.Hamid gwałtownie zaprzeczył.- Czy twoja siostra miała chłopaka?Temat został zmieniony tak szybko, że Hamid przed od-powiedzią jakby musiał się przełączyć na inny program.Po-kręcił głową.- A z kim ty się spotykasz?- Z ludzmi ze szkoły.Wiedzieli już, że uczy się w szkole handlowej i że opróczporannej pracy w markecie zatrudniającym jego ojca po po-łudniu dorabia również w sklepie Kvickly.Ruth zdobyła teżlistę jego kolegów z klasy na wypadek, gdyby byli zmuszeniporozmawiać również z nimi.Louise odchyliła się na krześle i dalej obserwowała prze-słuchanie.Zdziwiło ją, że jej partner prowadzi je tak ostro.Sama wolała metodę kognitywną, podczas której przesłu-chiwanego zachęcano do opowiedzenia o wszystkim111własnymi słowami według przyjętej przez niego chronologii.Jej zdaniem przynosiło to więcej korzyści.Czasami jednak zrozmówców nie dawało się nic a nic wyciągnąć, a wtedytrzeba było trochę mocniej ich przycisnąć.- Przeszkadza ci, że dziewczyny mają chłopaków? - spy-tał Kim, znów zmieniając ton.- Nic mi do tego, że dziewczyny chodzą z chłopakami.Co za brednia!- Dotyczy to również twojej siostry?Pytanie zostało zadane prowokacyjnym tonem.Rozległ się huk, kiedy Hamid, zamiast odpowiedzieć,uderzył ręką w stół, ale Louise nie mogła mieć mu tego zazłe, jeśli rozmowa od początku przebiegała w takiej atmosfe-rze.- Czy twoja siostra miała chłopaka? - spytał Kim jużspokojniej.Hamid pokręcił głową i zasłonił twarz rękami.Ramionamu drżały.Kim odłożył trzymany w ręku długopis.- Na razie wystarczy - stwierdził i kazał Hamidowi za-czekać, aż skończy spisywać protokół z przesłuchania, takby chłopak mógł go przeczytać i podpisać.Po załatwieniu formalności Kim dodał:- Możliwe, że będziemy chcieli jeszcze z tobą rozma-wiać.Odprowadził brata Samry do drzwi i wyciągnął do niegorękę, ale chłopak zignorował go i po prostu odszedł.- Ale się na niego rzuciłeś! - zawołała Louise, kiedydrzwi się zamknęły.112- Pierwsze pół godziny poświęcił na ślizganie się powszystkim, o co spytałem, więc zdecydowałem się potrak-tować go trochę ostrzej, żeby wywołać jakąkolwiek reakcję -odparł Kim.Louise zorientowała się, że przejął się jej krytyką.Skie-rowała więc uwagę na swój komputer, żeby niepotrzebnienie pogarszać atmosfery tylko dlatego, że stosowali innemetody pracy.- Trochę za bardzo dałem się sprowokować - przyznałKim po kilku minutach wpatrywania się w ekran.- Ale trud-no mi zaakceptować jego nastawienie do młodych imigran-tek i ich przyjazni z chłopcami.Nie pojmuję, jak oni mogątak odmiennie podchodzić do zachowania dziewcząt.Dzieląje na dwie kategorie.Wykazują się tolerancją, gdy chodzi omłode imigrantki w ogólności, ale ta tolerancja gwałtownieznika, kiedy sprawa dotyczy krewnej.Louise po chwili zastanowienia kiwnęła głową.- Rodzina traktuje dziewczynę jak własność - przypo-mniała sobie, co mówił jej socjolog z Uniwersytetu Połu-dniowoduńskiego w związku ze sprawą na N�rrebro.- Wtym tkwi sedno, kiedy mowa jest o honorze i hańbie.W mu-zułmańskich rodzinach honor i wstyd nie mają aż tak wiel-kiego znaczenia, dopóki temat zamyka się w najbliższymkręgu.Sytuacja się zmienia, gdy o hańbie zaczyna mówićotoczenie.Wtedy rodzina jest zmuszona do reakcji.Nic więcdziwnego, że istnieją takie różnice w podejściu do dziewczątw ogóle i do krewnych.Po minie Kima poznała, że nie bardzo do niego113przemawia takie wyjaśnienie.Ale to była jedna z ważnychrzeczy, jakich nauczyła się podczas śledztwa w tej niedawnozakończonej sprawie.Dopiero kiedy stało się powszechniewiadome, że rodzina nie jest w stanie zapanować nad córką,dziewczyna z N�rrebro musiała umrzeć.Wyrok śmierci wy-dał stryj i jego trzej synowie.Postanowili ją zabić, zanim swoim zachowaniem zaraziinne dziewczęta z rodziny.- To dziwny świat.Nie rozumiem ich sposobu myślenia- przyznał Kim, wzruszając ramionami.Louise uśmiechnęła się i stwierdziła, że chyba niewieluDuńczyków to rozumie.- Przyszła Jette Petersen [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj