[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Art.257.Lekarz, zaproszony do asystencji przy pojedynku powinien przynieść ze sobą te wszystkie instrumentyi środki, które by na każdą ewentualność pierwszej pomocy lekarskiej wystarczyły.W razie opieszałości lub niedbalstwa lekarza w tym względzie - za wszelką szkodę, którą ztego powodu ponosi ranny, odpowiedzialny jest lekarz.Art.258.Sterylizację instrumentów i t.p., winien przeprowadzić lekarz przed przybyciem na miejscestarcia.Na samym miejscu winien przeprowadzić dezynfekcję kling broni przez dokładne wytarciejej rozczynem pięcioprocentowym karbolu oraz dezynfekcję rąk.Art.259.Nie powinien również lekarz rozkładać instrumentów na oczach stron, mających odbyć pojedynek- a to celem uniknięcia niemiłego wrażenia, któremu bardziej nerwowi podlegają.Art.260.Obowiązkiem lekarzy uczestniczących w pojedynku jest:a) troszcząc się o wszystko, co jest koniecznym do pierwszej pomocy lekarskiej, nie unikającniczego, coby rannemu mogło przynieść ulgę;59b) według swej najlepszej wiedzy orzec, czy rana pociąga za sobą niezdolność do dalszej walki,czy też nie - przy czym nie powinni zważać na życzenia lub prośby wyrażane przez zranionego.60ROZDZIAŁ XVIII.Broń i amunicja.Art.261.Każda strona przynosi ze sobą na miejsce starcia jedną parę broni, uznanej w spisanych poprzedniowarunkach za broń danego starcia.W razie, jeżeli sekundanci nie są zgodni co do faktu, którą parą szabel lub szpad mają się posługiwaćprzeciwnicy - rozstrzygają spór losowaniem.Art.262.Szable, względnie szpady, muszą być z przedniego materiału sporządzone, przy czym obiesztuki muszą być ściśle jednakowe, co do miary, kształtu i ciężaru.Szable pojedynkowe muszą odpowiadać następującym wymogom:a) klinga musi być ostro wyszlifowana, bez rdzy i szczerb;b) klinga musi być stale i silnie złączona z rękojeścią;c) punkt ciężkości szabli musi być właściwie rozłożony, w szczególności nie może znajdowaćsię gdzie indziej, jak w odległości 12-15 cm.od rękojeści;d) ogólny ciężar szabli nie powinien przenosić 600 gramów, - ponieważ jest to waga, uprzystępniającaśredniosilnemu mężczyźnie władanie swobodne szablą;e) o ile warunki starcia nie dopuszczają sztychów, natenczas koniec szabel nie może być naostrzony.Art.263.Przy pojedynku pistoletowym broń i amunicję ma dostarczyć obrażony.Pistolety muszą byćtego samego kalibru i nie mogą być ostrzelane przez żadną ze stron.Art.264.Tylko wyjątkowo przysługuje osobie czynnie znieważonej prawo posługiwania się przy pojedynkuwłasnymi pistoletami.Ale i w tym wypadku muszą sekundanci obrażonego przedłożyć sekundantomobraziciela obie sztuki pistoletów, z których obraziciel wybiera tę, którą pragnie posługiwaćsię przy pojedynku.We wszystkich innych wypadkach nie wolno obrażonemu posługiwać się w pojedynku własnymipistoletami.61Art.265.Na wypadek, jeśli sekundanci przyznają obu stronom prawo do używania w pojedynku własnychpistoletów, wówczas broń ich może być nie z jednej pary, o ile:a) różnica w długości luf nie przekracza 3 cm.;b) są tego samego kalibru.Art.266.Przy pojedynku pistoletowym w zasadzie nabijają broń swych klientów sekundanci, albo czynito prowadzący pojedynek, lub wreszcie zawezwany rusznikarz.Tylko wówczas, jeśli przeciwnikom przyznano prawo użycia własnej broni, można równieżzezwolić im na osobiste nabicie tejże - któreto jednak zezwolenie musi być wyraźnie w warunkachpojedynku wyszczególnione.Art.267.Jako pistolet pojedynkowy uważa się pistolet o lufie gładkiej.Pistoletów gwintowanych dopojedynku bezwarunkowo nie wolno używać.Art.268.Przed przybyciem na miejsce spotkania powinni sekundanci zbadać pistolety i amunicję.Wszczególności:1.czy lufy są wyczyszczone;2.czy kurki chodzą wolno;3.czy celownik umieszczony jest na linii osi lufy;4.czy ciężar, kaliber i kształt obu sztuk jest identyczny;5.czy nie są gwintowane.Art.269.Sekundanci muszą zbadać, czy kabzle są dokładnie i trwale umieszczone, oraz czy proch jestdobry.Dobroć prochu można najlepiej wypróbować przez usypanie go na kartę papieru i zapalenie.Jeżeli po spaleniu nie zostanie na papierze żadna pozostałość, natenczas proch jest dobry.Art.270.W końcu obowiązani są sekundanci zbadać kule: czy dokładnie odpowiadają lufie, czy są jednakowociężkie, dobrze ulane i czy na powierzchni nie mają jakich dziur, zagłębień lub porowatości.Zalepianie nierówności powierzchni kuli woskiem jest bezwzględnie wzbronione.Art.271.Po wypróbowaniu broni umieszczają sekundanci pistolety i amunicję w kasetce, zaś szable iszpady w futerale.62ROZDZIAŁ XIX.Pojedynek na szable.Art.272
[ Pobierz całość w formacie PDF ]