[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nic nie było w stanie ich zatrzymać, tym bardziej, że książęKissador i Gardafour pierwsi dali przykład.Jak się okazało, nie odpowiadało im byćpożartymi żywcem.Księciu i czarnoksiężnikowi udało się dopaść lasu, ich gwardziści nie mieli tyleszczęścia.Tygrysica, niedzwiedz i pantera zagrodziły im drogę.Nieszczęśnicy wpadli napomysł schronienia się we wnętrzu sfinksa i wkrótce widać ich było chodzących tam i zpowrotem w jego wielkich ustach.Nie był to jednak najlepszy pomysł, o czym przekonali się, niestety, zbyt pózno. Wróżka Firmenta znowu użyła swojej różdżki i w powietrzu rozległ się niesamowityryk, niczym uderzenie gromu, wypełniający przestworza.Sfinks zmienił się w lwa.I to jakiego! Zjeżona grzywa, oczy rzucające błyskawice, olbrzymie szczęki,rozpoczynające straszliwe dzieło& Chwilę pózniej nie pozostał ani jeden gwardzistaksięcia Kissadora, wszyscy zostali zmiażdżeni zębami niesamowitego stwora.Firmenta zeskoczyła lekko na ziemię.U jej stóp płaszczyły się tygrysica, niedzwiedzi pantera, jak to zwykły czynić dzikie zwierzęta na widok swojej treserki.Od tego czasu sfinks został lwem Romiradoura. XIIMinął jakiś czas.Rodzina Ratonów ostatecznie osiągnęła formę człowieczą zwyjątkiem ojca, który ze swoją podagrą i filozofią pozostał szczurem.Inni na jegomiejscu czuliby się obrażeni, uskarżali na niesprawiedliwość losu, przeklinali go.Onuśmiechał się wydawał się szczęśliwy, że nie musi zmieniać swoich nawyków.Co by nie powiedzieć szczur, ale jednak bogaty pan.Ponieważ jego żona niezgodziła się zamieszkać w starym serze w Ratopolis, on zamieszkał we wspaniałympałacu, w wielkim mieście, stolicy nieznanego jeszcze kraju, co bynajmniej nie uczyniłogo bardziej dumnym.Dumę, a raczej próżność, pozostawił pani Ratonnie, która terazzostała księżną.Trzeba było ją widzieć jak, przechadzając się po swoich apartamentach stanowiła duże zagrożenie dla zwierciadeł nieustannie się przeglądała.Tego dnia diuk33 Raton z największą starannością szczotkował sobie sierść idokonywał toalety, jaka obowiązuje szczura.Diuczessa34 włożyła na siebie swojenajpiękniejsze ozdoby: suknię w deseń z gałązkami, wykonaną ze strzyżonego weluru,chińskiej krepy, surahu,35 pluszu, satyny, brokatu i mory; tren wyszywany gagatami,36szafirami, perłami, długi na kilka łokci, zastępujący jej różne ogony, które nosiła zanimzostała damą; błyszczące diamenty; koronki tak delikatne, tak bogate, że lepszych nieutkałaby sama Arachne;37 kapelusz Rembrandta,38 na którym piętrzył się kłąb kwiatów;słowem wszystko, co najmodniejsze.Ale dlaczego, zapytacie pewnie, przywdziała te luksusowe stroje? Ponieważ tegowłaśnie dnia miała się odbyć w kaplicy pałacu uroczystość zaślubin czarującej Ratiny zksięciem Ratinem.Tak, został on bowiem księciem, aby spodobać się teściowej.A jak?Kupując, rzecz jasna, tytuł książęcy.Oczywiście, tytuły książęce, jakie by nie byłymarne, są bez wątpienia dostatecznie drogie! Dlatego też Ratin poświęcił na ten cel częśćpieniędzy uzyskanych za perłę pewnie już zapomnieliście o sławetnej perle znalezionejw muszli Ratiny która warta była fortunę!Był więc bogaty.Mimo to jednak nie myślcie, że bogactwo uderzyło mu do głowy ani jemu, ani jego narzeczonej, która już wkrótce, poślubiając go, miała zostać księżną.Bynajmniej.Jak wielką księżną by nie była jej matka, ona miała pozostać na zawszeskromną dziewczyną, którą dobrze znacie, i w której książę Ratin był zakochany bardziejniż zwykle.Była taka śliczna w swojej białej sukience, przybranej kwiatami pomarańczy.Oczywiste jest również, że i wróżka Firmenta przybyła uczestniczyć w uroczystościzaślubin, które były po trosze również jej dziełem.Tak więc nastał wielki dzień dla całej rodziny.Nawet dom Rata był wspaniały
[ Pobierz całość w formacie PDF ]