[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Kiedy to odkryto, został wysłany z domu,jednak nie wiedział, co począć, zupełnie nie umiał się odnalezć.Popełniłsamobójstwo.Poppy gwałtownie zaczerpnęła powietrza.- To okropne! Bardzo mi przykro.- Przykro, że byliśmy kochankami? - zapytała Maida nerwowo.- Przykro, że się zabił.- A ta sprawa z kochankami?Poppy ponownie zerknęła na matkę.Maida wyglądała niemal naprzestraszoną, co dowodziło, jak bardzo zmieniły się czasy.Poppy wcale nieuważała, że związki kazirodcze stały się popularne, lecz mówiło się o nichbardziej otwarcie.Skłonność matki do zwierzeń zaskoczyła ją bardziej od ichtreści.Poppy nie znała stryjecznego dziadka, nie poznała też ani jednego zwujów matki.Nie znała również tamtej kobiety z Maine, ale była niązaintrygowana.Ta Maida, którą znała, nie wspomniałaby o seksie nawet zwłasnym mężem, a co dopiero z wujem.Centrum miasta mieniło się w promieniach słońca, odbijających się odtopniejącego śniegu.Poppy z roztargnieniem pomachała do jednego z synówCharliego, który właśnie odgarniał śnieżną bryję sprzed wejścia do sklepuwielobranżowego.- Myślę - zaczęła, czując coś na kształt ulgi - że to.obsceniczne.- Obsceniczne?312R S - No.niemoralne.Ale niepozbawione emocji.I bardzo ludzkie.Poza tymdziało się dawno temu.Nie nazwałabym życia, jakie pózniej wiodłaś,rozpustnym.- Twój ojciec nigdy się o tym nie dowiedział - oznajmiła zaczepnieMaida, jakby oczekując krytyki ze strony Poppy.- Z tego powodu mojemużyciu towarzyszyło poczucie winy.I strach.Poppy nie zamierzała osądzać matki.Kocioł nie przygania garnkowi.- Strach, że się dowie?- Tak.Niełatwo mi się żyło.Podwójnie się starałam, żeby wszystko wnaszym życiu było jak należy.- Myślę, że ci się to udało.- Niełatwo mi się żyło - powtórzyła Maida.Osunęła się niżej na siedzeniei zapatrzyła w boczną szybę, dając jednoznacznie do zrozumienia, że rozmowadobiegła końca.Poppy nie zamierzała na to pozwolić.Czuła, że w tym wszystkim ukrytabyła jakaś wiadomość dla niej.- Co cię skłoniło, żeby o tym mówić? - spytała, gdy mijały kancelarięCassie.- Poznałam kogoś na Florydzie.- Mężczyznę? - zaciekawiła się Poppy.To była pierwsza myśl, jakaprzyszła jej do głowy.George Blake nie żył od trzech lat.Właśnie spotkaniekogoś nowego mogło spowodować, że spojrzała na dawne sprawy z innejperspektywy.- Psychoterapeutkę.Matka po raz kolejny ją zaskoczyła.- Naprawdę?- Tak.Zaczynałam czuć się staro.Pojechałam tam w styczniu i naglezdałam sobie sprawę, że jestem młodsza od wielu ludzi, którzy mnie otaczają.Mam zaledwie pięćdziesiąt siedem lat.Według obecnych standardów to wcale313R S nie tak dużo.Zadałam więc sobie pytanie, dlaczego czuję się staro, a ponieważnie znalazłam odpowiedzi, poszukałam nazwiska.- Psychoterapeutki?- Tak.Pomaga mi odnalezć to, czego pragnę.- To znaczy?Maida odwróciła się do niej.- Szczęście.Radość życia.Lily mi powiedziała, że wiesz o ciąży.Poppy skinęła głową, podniecona myślą o dziecku Lily.- Chcę się cieszyć tym maleństwem - wyznała Maida.- Chcę dać mu zsiebie to, czego nie dałam Lily.Nie byłam dla niej dobrą matką.- Byłaś dobrą matką - zapewniła ją Poppy, skręcając na drogę do szkoły.Jechała teraz tuż za chevroletem suburbunem znajomej, która odbierała czwórkędzieci.- Natomiast nie zawsze.wykazywałaś zrozumienie.- Aadnie to ujęłaś, Poppy, i nie będę się z tobą spierać.Ale prawda jesttaka, że ciągle towarzyszyła mi pamięć o tym, skąd pochodzę i co zrobiłam.Obsesyjnie pragnęłam odkupić winę i przesadziłam, kiedy urodziło się pierwszedziecko.Lily jako pierworodna najbardziej zapłaciła za to wszystko, co ukry-wałam.Ukrywanie przeszłości nie ma sensu.Wydaje się, że upchnęłaś ją wjakimś bezpiecznym miejscu, niczym brudną bieliznę w kącie, ale po jakimśczasie zawsze pojawia się nieprzyjemny zapaszek.- Co za obrzydliwe porównanie!- Ale trafne - stwierdziła Maida.- Wezmy w takim razie produkcjęsyropu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]