L.J.Smith Pamiętniki Wampirów 07 Dusze cieni

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. - ta myśl wypłynęła znikąd. Bez jednego słowa na ten temat.Nigdy bym się nie dowiedziała& I wciąż nie został uleczony.Czy kiedykolwiek będzie?To wtedy zaczęła krzyczeć we wszystkich możliwych częstotliwościach.Rozdział 29Ktoś próbował zmusić ją do napicia się ze szklanki.Zmysł węchu Eleny byłna tyle wyostrzony, że mogła już poczuć, co było w naczyniu wino CzarnejMagii.Ale ona tego nie chciała! Nie! Wypluła to.Nie mogą jej zmusić!- Mon enfant 27 , to tylko dla twojego dobra.A teraz, wypij to.Elena odwróciła głowę.Poczuła, że ciemność i nawałnica zbliża się, by niązawładnąć.Tak.Tak było lepiej.Dlaczego nie zostawią jej w spokoju?W najgłębszych zakamarkach wzajemnej komunikacji, mały chłopiec byłrazem z nią w tych ciemnościach.Pamiętała go, ale nie jego imię.Rozłożyłaramiona, a on w nie wpadł i poczuła, że jego łańcuchy były lżejsze niżkiedykolwiek& kiedy? Przedtem.To było wszystko, co mogła zapamiętać. Wszystko w porządku? wyszeptał chłopiec.Tu na dole, w samym sercuich porozumienia, szept stawał się krzykiem. Nie płacz.%7ładnych łez. błagał ją, ale te słowa przypomniały jej coś,co było nie do zniesienia i przyłożyła palec do jego usta, delikatnie uciszając go.Jakiś głos z Zewnątrz zbyt głośno zadudnił:- A więc, mon enfant, zdecydowałaś, że zostaniesz un vampire encore unefois 28. Czy to właśnie się dzieje? wyszeptała do dziecka Czy znów umieram?By stać się wampirem Nie wiem! zapłakało dziecko Nic nie wiem.Jest zły.Boję się. Sage cię nie skrzywdzi. obiecała On już jest wampirem i twoimprzyjacielem. Nie Sage& Zatem kogo się obawiasz Jeśli znów umrzesz, zostanę owiniętymi tymi łańcuchami dookoła.Dziecko ukazało jej żałosny obraz samego siebie pokrytego zwojamiciężkiego łańcucha.Na jego ustach, kneblując go.Przyszpilając jego ręcedo tułowia i jego nogi do kuli.Co więcej, łańcuch był pokryty kolcami, więcwszędzie tam, gdzie zagłębiały się w ciało dzieciaka, płynęła krew. Kto mógłby uczynić taką rzecz ? płakała Elena Sprawię, że będzieżałował, że w ogóle się urodził.Powiedz mi, kto chce ci to zrobićDziecko przybrało smutny i skonsternowany wyraz twarzy. Ja to zrobię. powiedział smutno On to zrobi.On/ja.Damon.Ponieważzabijemy cię. Ale jeśli to nie jest jego wina& Musimy.Musimy.Ale może umrę, tak powiedział lekarz& W ostatnim zdaniu zdecydowanie pobrzmiewała iskierka nadziei.27 Z fr.: Moje dziecko.28 Z fr.: Po raz kolejny wampirem.To przesądziło o postanowieniu Eleny.Powoli doszła do wniosku, że byćmoże jeśli Damon nie potrafił jasno myśleć, to i ona nie myśli jasno.Może&może powinna zrobić to, co kazał jej Sage.I doktor Meggar.Mogła wyłowić jego głos niczym przez gęstą mgłę.- & boską, pracowałaś całą noc.Daj teraz komuś innemu szansę.Tak& całą noc.Elena nie chciała znów się obudzić, a miała silną wolę.- Może zamieńmy się stronami? ktoś dziewczyna młoda dziewczyna sugerowała.Cieniutki głosik, ale tak samo zdeterminowany.Bonnie.- Elena& to Meredith.Czy czujesz, że trzymam twoją dłoń? zrobiłaprzerwę, a potem zdecydowanie głośno wykrzyknęła podekscytowana Hej, ścisnęła moją dłoń! Widzisz? Sage, powiedz Damonowi, żeby szybko się tuzjawił.Dryfowanie&- & wypij jeszcze trochę, Elena? Wiem, wiem, już masz tego dość.Ale wypijun peu 29 za moje zdrowie, dobrze?Dryfowanie&- Tr�s bon, mon enfant! Maintenant 30 , a może trochę mleka? Damon wierzy,że jeśli wypijesz trochę mleka, to może pozostaniesz człowiekiem,.Elenie przyszły dwie myśli do głowy odnośnie tego.Jedna to, że jeśliby wypiła cokolwiek więcej czegokolwiek, to eksploduje.Druga to, że niezamierza składać żadnych głupich obietnic.Próbowała przemówić, ale to co z tego wyszło, to był jedynie cień szeptu.- Powiedz Damonowi że nie zacznę walczyć, dopóki nie uwolni małegochłopca.- Kogo? Jakiego małego chłopca?- Elena, kochanie, wszyscy mali chłopcy w tej posiadłości są już uwolnieni.Meredith:- Dlaczego nie pozwolimy jej samej mu tego powiedzieć?Doktor Meggar:- Elena, Damon jest zaraz przy tobie, na kanapie.Obydwoje byliście bardzochorzy, ale ty wyzdrowiejesz.Tutaj, Eleno, możemy przesunąć stół lekarski,abyś mogła z nim porozmawiać.No, gotowe.Próbowała otworzyć oczy, ale wszystko było agresywnie jasne.Wzięłaoddech i spróbowała ponownie.Wciąż zbyt jasno.I nie wiedziała, jak zaćmićznów swój obraz.Z oczami zamkniętymi, przemówiła do kogoś, kogo wyczułaprzed sobą: Nie mogę znów go zostawić samego.Zwłaszcza, gdy zamierzasz obładowaćgo łańcuchami i zakneblować go. Elena. powiedział Damon roztrzęsiony Nie wiodłem dobrego życia.Ale nie utrzymywałem przedtem żadnych niewolników, przysięgam.Spytaj,kogo chcesz.I nie zrobiłbym tego dziecku.29 Z fr.: nieco.30 Z fr.: Bardzo dobrze, moje dziecko! A teraz& Zrobiłeś i znasz jego imię.I wiem, że wszystkie cechy jakie posiadato łagodność, uprzejmość, dobra natura& i strach.Niskie dudnienie głosu Sage:- & poruszyło ją&Niewiele głośniejszy pomruk Damona:- Wiem, że straciła głowę, ale wciąż chciałbym poznać imię tego chłopca.Zostałem posądzony o uczynienie czegoś [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj