[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Wiem, że nie podjęła pani jeszcze decyzji,ale byłabym wdzięczna, gdyby pamiętała pa-ni o mnie. Głos Brigette wyrwał ją z za-myślenia. Właściwie to już podjęłam.Jest pani ideal-na na to stanowisko.Kiedy może pani zacząć? uśmiechnęła się Laney.Ból głowy zniknął bez śladu.Stała na roguMain Street i Biloxi, w samym centrum Cadil-lac, w niedzielny poranek i patrzyła na długisznur starych samochodów, sunących w para-dzie.Szukała wzrokiem znajomego staregoczarnego mustanga.Martwiła się.Minął tydzień, a Dallas niepróbował się z nią skontaktować.Widziała gow barze, w supermarkecie, na rozpoczęciu Zlo-tu, ale nie podszedł do niej ani razu.Niepróbował jej drażnić, denerwować ani tymbardziej podrywać.Wcale jej to nie zdziwiło.Tamtej nocy odważył się wyznać jej swojeuczucia, a ona go odrzuciła, po raz kolejny.Zamknęła na chwilę oczy i spróbowałaopanować ogarniający ją strach.To prawda,że jego uczucie do niej przetrwało te wszyst- Powiedz mi, jak.315kie lata, od czasu kiedy byli niedojrzałymidzieciakami.Ale tym razem.Okazało się, żeto ona w głębi duszy była takim samymdzieciakiem jak kiedyś.Dallas pomógł jejurzeczywistnić marzenia, pokazał jej, jak wy-gląda wolność, o jakiej tylko mogła marzyć.Dzięki niemu zrozumiała, że bycie innym nieoznaczało bycia gorszym.Z nim poczuła na-reszcie, że znalazła kogoś podobnego do niej,poczuła się szczęśliwa.Właśnie porzuciła pracę w Austin i złożyłapodanie o posadę prokuratora tu, w Cadillac.Nie chciała już zabijać się w pogoni za karierą.Nie chciała odkładać życia na pózniej.Chciałabyć szczęśliwa, chciała Dallasa i miała nadzieję,że on również wciąż jej pragnie.Przeszła przez ulicę i zaczęła przebijać sięprzez tłum.Witano się z nią serdecznie, a onaodpowiadała nieuważnie, obserwując wciąż sa-mochody.Zauważyła go, gdy był kilkanaście metrówod niej.Serce waliło jej jak młotem.Gdy pod-jechał blisko, odetchnęła parę razy głębokoi ruszyła w jego stronę. Podrzucisz mnie? Nie czekając na od-powiedz, otworzyła drzwi i usiadła obokniego. 316 Kimberly Raye Co ty tu robisz? Siedzę. W moim samochodzie? Mówiłam ci: chcę, żebyś mnie podwiózł. Odwróciła się do niego przodem. I chcęciebie.Odkąd wsiadła do samochodu, nie zdjął nogiz hamulca i za nim rozległy się klaksony znie-cierpliwionych kierowców.Nie przejął się nimi.Przez chwilę widziała na jego twarzy burzęuczuć: nadzieję, strach, niedowierzanie. Potrzebuję cię.Miałeś rację.Bałam sięwłasnych uczuć, bałam się odstawać.Tak bar-dzo chciałam być jak inni, ale teraz już wiem, żebez względu na to, co włożę, ilu będę miećprzyjaciół w klubie, wciąż będę inna.Zawszebyłam inna, dopiero przy tobie poczułam, żeznalazłam pokrewną duszę.Tłum zaczął się niecierpliwić. Coś się stało? rozległy się głosy. Potrzebujecie pomocy? Popchnąć was?Dallas rozejrzał się dookoła. Wszyscy na nas patrzą. Wiem odparła i zaczęła rozpinać guzikibluzki. Co robisz?! Powiedz mi, jak.317 Pokazuję ci moją bieliznę. Odsłoniłaramiączko czerwonego stanika. Nie jest fiole-towa, ale już ją zamówiłam.Na razie będziemusiało ci to wystarczyć ciągnęła, rozpinająckolejne guziki.Zatrzymał jej rękę. Kobieto, co ty mi robisz? O co ci chodzi? Już nie boję się samej siebie.Odkryłam, żelubię seksowną bieliznę. Cieszę się bardzo. I lubię ciebie.I. zebrała się na odwagę.nie chcę, żebyś był tylko moim marze-niem.Chcę, żebyś był naprawdę w moimżyciu.Chcę. Głos jej się załamał.Boże,spraw, żeby jeszcze nie było za pózno, bła-gam.Zamarł bez ruchu, wpatrując się w nią.I nagle zobaczyła w jego oczach tę samą miłość,którą wyznał jej kilka dni wcześniej. Powiedz mi, kochanie.Powiedz mi, czegochcesz. Ciebie wyszeptała. Nie lubię cię ja ciękocham.Po raz pierwszy w życiu Laney Merriweathernie martwiła się, czy ktoś nie zagląda jej przezramię, nie obchodziło ją, co pomyślą sobie inni.Obchodził ją tylko mężczyzna, którego kochała, 318 Kimberly Rayektóry urzeczywistnił jej marzenia, z którymchciała spędzić resztę życia, począwszy od te-raz. Zaraz ci pokażę, jak bardzo i pocałowałago. Spis treściVicki Lewis Thompson Tajemnicza kochanka.5Stephanie Bond Po godzinach.127Kimberly Raye Powiedz mi, jak mnie kochasz.217
[ Pobierz całość w formacie PDF ]