[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.”Trzeba jutro pchnąć posłańców do Rzymu i do Galii Przedalpejskiej z relacją o tymzwycięstwie, żeby senatorowie i wszyscy urzędnicy, a także plebs wiedzieli, iż Cezarponownie zmusił plemię Galów do posłuszeństwa i że krew Biturygów zmyła krew przelanąprzez obywateli rzymskich w Cenabum.Należy przypomnieć stronnikom Pompejusza, żeCezar stoi na czele dziesięciu legionów i po stłumieniu powstania Galów trzeba się będziebardzo poważnie liczyć z jego siłą.Robi kilka kroków.Z całego miasta dobiega głuchy szum, przerywany od czasu doczasu odgłosem śpiewów albo krzykami trwogi.Może sobie wyobrazić obżarstwo żołnierzy.Awarikum jest miastem zasobnym, pełnym żywności, zboża, tkanin.Domy są niewielkie,ciemne.Większość galijskich przedmiotów jest toporna, ale często są ze złota.I kobiety, któreprzeżyły, są młode.Legioniści wiedzą, kogo oszczędzać podczas rzezi.Milczy.Nie potrzebuje przy sobie uległego ciała ani w swym łożu zręcznego iperwersyjnego towarzysza.Być może już sama walka, zwycięstwo i projekty, jakie snuje,dają mu tak wiele rozkoszy, że nie musi szukać innych.Słucha wrzasków i śmiechów.Żołnierze po wyrzeczeniach i trudach mają prawoobjadać się, brać wszystko, co zechcą.Jutro będą musieli pomaszerować na nieprzyjaciela,wykurzyć go z lasów i bagien, będą musieli zdobywać inne miasta.Cezar wychodzi z izby, przecina westybul.Ten dom jest najobszerniejszy wAwarikum.Być może należał do dowódcy wojskowego, kupca albo druida, jednego z tych,których zwłoki ciury i niewolnicy usunęli poza obręb miasta, gdzieś na bagna i do lasów.Patrzy na błękitne niebo.Zima dobiega końca.Pora roku zachęca do wojaczki, aWercyngetoryks nie został przecież pokonany.Przeciwnie, wydaje się, że z każdą klęską jegoautorytet jeszcze bardziej się umacnia.Upadek Awarikum pozwolił mu przypomnieć, że onchciał miasto spalić, podczas gdy Biturygowie przysięgali, iż je obronią.A potem pozwolili jezdobyć Rzymianom.Wercyngetoryks żąda więc, aby go na przyszłość słuchano.I inneplemiona galijskie oddają się pod jego rozkazy.Szpiedzy donieśli, że Nicjobrogowie - zamieszkujący nad brzegami rzeki Oltis - i ichkról Teutomat przybyli wraz z silnym kontyngentem jazdy.Wercyngetoryks rozkazałwyszukiwać i przysyłać mu łuczników z całej Galii.Nawet Eduowie, sojusznicy Rzymu, sąpodzieleni.Trzeba interweniować, aby władza pozostała w rękach Konwiktolitawisa, którytwierdzi, że pozostaje wierny wobec Gajusza Juliusza Cezara.Ale na ile można ufać Galowi,nawet jeśli jest z plemienia Eduów?Cezar wraca do siebie.Należy przestać pisać komentarze do wojny, trzeba jąprowadzić.Niech posłaniec rusza do Eduów i zażąda w imieniu prokonsula przysłania całejjazdy i dziesięciu tysięcy piechoty, potrzebnych mu do ochrony konwojów!Potem wzywa do siebie trybunów i legatów.Ci ludzie wyglądają, jakby zbyt wieleucztowali, od wielu już bowiem dni sycą się wiktuałami znalezionymi w skrzyniach domówAwarikum.Musi ich wziąć trochę w garść, zatapia w ich oczach nieubłagane spojrzenie.Trzeba ich obudzić, przypomnieć im silną intonacją, że znowu zaczyna się wojna i nie czasteraz na bekanie, trzeba mordować.Pragnie, by Labienus na czele sześciu legionów opuścił Agendikum i poszedł napółnoc podbić lud Paryzjów oraz by stanął na drodze Atrebatom pod wodzą królaKommiusza, którzy także przeszli na stronę Wercyngetoryksa.Trzeba zapobiec temu, abyBelgowie i Bellowakowie poszli na południe, i zniechęcić wciąż buntowniczo nastawionegoAmbioryksa do połączenia swych sił z Arwernami.- Najpierw musimy zniszczyć Arwernów - dodaje Cezar.- Pomaszerujemy na ichmiasta z sześcioma legionami.Opuszczają Awarikum.Idą w górę rzeki Elawer.Na drugim brzegu, nieco z tyłu,widzą armię Wercyngetoryksa, która także ruszyła w drogę.Cezar staje.Ma wrażenie, że całe jego ciało koncentruje się w spojrzeniu i we wzroku.Trzeba działać szybko i przeprawić się przez Elawer, mimo że Galowie zniszczyli wszystkiemosty.Należy ich oszukać, niech myślą, że legiony poszły dalej, a kiedy armia Galów oddalisię, sądząc, że postępuje w ślad za Rzymianami, trzeba naprawić jeden z mostów, przejść nadrugi brzeg i okrążyć w ten sposób armię galijską.A potem zmusić ją do walki.Cezar skacze na konia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]