Jasienica Paweł Słowiański rodowód(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Arystydes Briandpowiedział kiedyś przy okazji rozmowy o wojnie stuletniej i Dziewicy Orleańskiej, że szkodabyło tak wielkich ofiar, bo przecież Anglicy podbiwszy Francję staliby się zaraz Francuzami.O Briandzie orzeczono, że nic nie umie, lecz wszystko rozumie.My natomiast słabo zdajemy sobie sprawę z nieprawdopodobnej zdolności wchłaniania itrawienia, jaką się odznacza Słowiańszczyzna.Po rzutkich i zdobywczych Protobułgarachpozostała nazwa kraju oraz siedem luznych wyrazów.Car Symeon, rządzący na przełomie IXi X wieku, już się uważał za Słowianina.Ileż elementów przyswoił i zesłowiańszczył naródbułgarski, który przez pół tysiąclecia żył w warunkach rokujących raczej jemu samemuzagładę.To samo zjawisko znamy również z dziejów Polski.Bez najmniejszej dla siebie szkodywchłonęliśmy całe potoki krwi niemieckiej, ruskiej, litewskiej, francuskiej, szwedzkiej,tatarskiej i rozmaitej innej.Jagiellonowie spolszczyli się najzupełniej, i to rychło, a przecieżjeśliby zażądać ich metryk, wyszłoby na jaw, że byli litewsko-rusko-niemiecko-włoskąmieszanką.Nieliczne drobiny krwi lechickiej odziedziczyli po Piastach - za pośrednictwemLuksemburgów i Habsburgów.Jagiellonowie, Jan Dantyszek, recte Flachsbinder czy von314H�fen, ród Fukierów, a właściwie Fuggerów z Augsburga - to się wszystko odbyło w czasachświetności królestwa, kiedy sama panująca w nim wolność mogła przynęcać obcych.Aleznawcy wywodzą, że okres wzmożonej polonizacji szerszych warstw ludności Litwy nastąpiłpo trzecim rozbiorze Polski.Decydującą rolę odegrał uniwersytet wileński z jego gronemznakomitych profesorów i potężnym promieniowaniem kulturalnym.Z tych profesorówZniadeccy wywodzili się ze %7łnina, a Joachim Lelewel z Warszawy i.z rodziny niemieckiej,spolszczonej w dobie bardzo smutnej, za Sasów, kiedy królem był Wettin, a głównymministrem Br�hl.Doświadczenie bułgarskie przewyższa chyba jednak wszystko, co można by sobie,wyobrazić.Rosja też oddziaływała jak magnes, ale ona była ogromnym mocarstwem.Tutajwchłanianie elementów obcych i stapianie rodzimych partykularyzmów w nowoczesny naródodbywało się wtedy, kiedy zagrożone było jego fizyczne istnienie.Pięćset lat!Mówiono mi, że są w Rodopach wsie, których mieszkańcy wyznają islam, lecz nie umiejąani słowa po turecku.Nie władali tym językiem również ich przodkowie.Któreś tampokolenie nieco się ugięło, zmieniło wiarę.Nie wyrzekło się mowy.Na ogól Słowiańszczyzna przetrwała w większości ziem, które zajęta w dobie wielkichwędrówek.Znikła jedynie tam, gdzie musiała stawić czoło takiej w s z e c h s t r o n n e j sile,jak Niemcy, to znaczy między Aabą a Odrą.Czysto militarna potęga Turcji okazała sięniedostateczna, pomimo że w tym państwie aż do X1X wieku włącznie stosowano metodygodne stulecia X, margrabiego Gerona.Historia raz jeszcze potwierdziła od dawna znanąprawdę, że sama represja jest działaniem bezskutecznym.Przymus tylko wtedy skutkuje,jeżeli w rozmaitych dziedzinach życia towarzyszą mu wyrazne, natychmiastowe korzyści.Sązresztą sprawy, w których w ogóle nie działa.Wrażenia bułgarskie kazały mi powrócić do rozmyślań, snutych na użytek prywatny już odkilku lat.Zaczęło się w samym końcu listopada 1956 roku, kiedy wyruszyłem na wycieczkędo Chin.Ponieważ podróżowałem sam, nic nie przeszkadzało refleksji.Leciałem starym Iłem, czego wcale nie żałuję.TU 104, które widywałem na lotniskach, tośrodek komunikacji w sam raz dla polityków czy ludzi interesu.Dlaczego jednak pisarzmiałby się aż tak śpieszyć? Co można zobaczyć z takiej maszyny?Gdzieś między Omskiem a Nowosybirskiem nastała przyjemna szara godzina wsamolocie.Nie zapalono jeszcze świateł.Widać było czarnobrązowy ląd, który wydawał sięwklęsły, ciemny firmament, a na nieboskłonie rozmazane rdzawe pasma niknącego dnia.315Uświadomiłem sobie wtedy, że oto od dłuższego już czasu lecę nad Rosyjską RepublikąZwiązkową, czyli nad państwem słowiańskim, nazajutrz będę nad nim leciał jeszcze daleko, aprzecież ziemie naprawdę słowiańskie skończyły się dawno, hen na zachód od Wołgi.Kazań,gdzie lądowaliśmy nad ranem, zdobył na Tatarach Iwan Grozny w XVI wieku.W Gorkim,dawniejszym Niżnim Nowogrodzie, nie byliśmy, bo to nie po drodze, ale wiadomo dokładnie,że zbudował go - i nazwał Niżnim - książę suzdalski Jerzy dopiero w roku 1221.Poprzestawać na Wołdze jako na wyrazistym wskazniku nie należy. Priepodobnyj Nestorlietopisiec , autor ruskiej Powieści dorocznej, utrzymuje, że plemiona Dregowiczów iWiętyczów, mieszkające nad górnym Dnieprem i Oką, były polskiego pochodzenia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj