Maugham William Somerset Ashenden, czyli Brytyjski agent

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Mam nadzieję, że nasza podróż upłynie w przyjemnej atmosferze 53zauważył Ashenden. Kiedy nasz przyjaciel przypłynie do Brindisi? zapytał Meksykanin,odwracając się do R. Wypływa z Pireusu na Itace czternastego.To prawdopodobnie ja-kaś stara krypa, ale lepiej żebyście przybyli do Brindisi przed czasem. Zgadzam się z panem.R.wstał i z rękoma w kieszeni usiadł na brzegu stołu.W swoim trochępodniszczonym mundurze, z rozpiętą bluzą, przy wymuskanym i doskonaleubranym Meksykaninie, sprawiał niechlujne wrażenie. Pan Somerville praktycznie nic nie wie na temat tego zlecenia i nieżyczę sobie, abyś mu cokolwiek mówił.Sądzę, że powinieneś sam sobieradzić i sam być dla siebie najlepszym doradcą.Otrzymał polecenie, aby ciwręczyć pieniądze niezbędne do załatwienia sprawy, ale twoja działalnośćjest wyłącznie twoją sprawą.Jeżeli będziesz potrzebował jakiejś rady,oczywiście możesz o nią poprosić. Rzadko proszę kogoś o radę i nigdy jej nie przyjmuję do wiadomo-ści. Ale jeśli sam wpadniesz w jakieś tarapaty, ufam, że będziesz trzymałpana Somerville'a z daleka od tego.On w żadnym wypadku nie może zostaćskompromitowany. Należę do ludzi honoru, pułkowniku odparł Bezwłosy Meksyka-nin z godnością i prędzej pozwoliłbym się pokrajać na tysiąc kawałkówniż zdradzić przyjaciół. Tak właśnie powiedziałem panu Somerville'owi.Jeżeli jednakwszystko pójdzie gładko, pan Somerville przekaże ci sumę, jaką uzgodnili-śmy w zamian za dokumenty, o których mówiliśmy.A w jaki sposób jezdobędziesz, to twoja sprawa, a nie jego. To jasne.Jest tylko jedna rzecz, która, jak sądzę, wymaga jeszczewyjaśnienia; pan Somerville, jak mniemam, zdaje sobie sprawę, że przyją-łem tę misję nie tylko dla pieniędzy? Oczywiście odparł R.poważnie, patrząc mu prosto w oczy.54 Duszą i ciałem jestem związany z aliantami i nie mogę wybaczyćNiemcom, że pogwałcili neutralność Belgii.Jeżeli przyjmuję ofiarowane miprzez pana pieniądze, robię to dlatego, iż po pierwsze i przede wszystkimjestem patriotą.Myślę, że mogę bezwarunkowo ufać panu Somerville'owi?R.skinął głową.Meksykanin zwrócił się do Ashendena: Zorganizowano ekspedycję mającą na celu uwolnić mój nieszczęsnykraj od tyranów, wyzysku i ruiny.Każdy uzyskany grosz przeznaczam nabroń i amunicję.Ja nie potrzebuję pieniędzy; jestem żołnierzem i mogężywić się okruchami chleba i oliwkami.Tylko trzy zajęcia godne są praw-dziwego mężczyzny: wojna, karty i kobiety.Zarzucić na ramię broń i pójśćw góry, oto prawdziwe działania wojenne, a nie manewrowanie batalionamii strzelanie z armat; kobiety kochają mnie takim, jakim jestem, a w kartyzwykle wygrywam.Ostentacja tej dziwacznej osoby, z jego pachnącą chusteczką i złotąbransoletką, bardzo się spodobała Ashendenowi.Niezwykle się różnił odprzeciętnego człowieka z ulicy i stanowił rzadkość, sprawiającą prawdziwąrozkosz komuś, kto jest zwolennikiem baroku w ludzkiej naturze.Przypo-minał wielką purpurową plamę na dwóch nogach.Mimo peruki i bezwłosej,wielkiej twarzy, niewątpliwie roztaczał wokół siebie jakąś fascynującąatmosferę; sam w sobie był absurdalny, lecz bynajmniej nie sprawiał wra-żenia człowieka, którego można lekceważyć.Był niezwykle pewny siebie. Gdzie twój bagaż, Manuelu? zapytał R.Meksykanin zmarszczył się, może na skutek nagłej zmiany tematu,przywołującej go do rzeczywistości po tym górnolotnym oświadczeniu, leczbardziej już nie dał po sobie poznać niezadowolenia.Ashenden podejrze-wał, że uważa pułkownika za barbarzyńcę niezdolnego do głębszych prze-żyć. Zostawiłem na dworcu. Pan Somerville ma paszport dyplomatyczny, wobec tego, jeślichcesz, możesz dać mu swój bagaż i przejdzie przez granicę bez rewizji. Mam bardzo mało rzeczy, tylko kilka garniturów i trochę bielizny,55ale może byłoby lepiej, gdyby pan Somerville zechciał się tym zająć.Przedwyjazdem z Paryża kupiłem sobie pół tuzina jedwabnych piżam. A pan.? zapytał R.Ashendena. Ja mam tylko jedną dużą walizkę.Jest w moim pokoju. Lepiej niech ją panu ktoś zaraz zawiezie na dworzec.Pociąg odcho-dzi o pierwszej dziesięć. Och?Po raz pierwszy Ashenden usłyszał, że mają wyjechać jeszcze dzisiej-szej nocy. Myślę, że powinniście jak najszybciej dotrzeć do Neapolu. Doskonale.R.wstał. Nie wiem, co wy zamierzacie zrobić, ale ja idę się położyć. Chciałbym połazić trochę po Lyonie odparł Bezwłosy Meksyka-nin. Bardzo ciekawi mnie tutejsze życie.Może mi pan dać, pułkowniku,ze sto franków? Nie mam przy sobie drobnych.R.wyciągnął portfel i wręczył generałowi banknot, a potem powiedziałdo Ashendena: A co pan zamierza robić? Czekać tutaj? Nie odrzekł Ashenden. Pójdę na dworzec i tam będę czytał. Może przed wyjściem napijecie się jeszcze whisky z wodą sodową?Co ty na to, Manuelu? Bardzo pan uprzejmy, ale ja nigdy nie piję nic prócz szampana ibrandy. Jedno i drugie razem? spytał sucho R. Niekoniecznie odrzekł tamten z powagą.R.zamówił brandy z wodą sodową i kiedy podano, on i Ashenden zmie-szali to ze sobą, natomiast Bezwłosy Meksykanin nalał sobie trzy czwarteszklanki czystej brandy i wychylił dwoma długimi łykami.Wstał, założyłfutro z karakułowym kołnierzem i trzymając w jednej ręce swój ogromny,czarny kapelusz, z gestem aktora sztuki lirycznej, rezygnującego z56ukochanej na rzecz kogoś bardziej godnego, wyciągnął drugą rękę do R. A zatem, pułkowniku, życzę panu dobrej nocy i miłych snów.Niesądzę, abyśmy się tak szybko spotkali. Nie tragizuj, Manuelu.A jeśli już to robisz, to lepiej trzymaj język zazębami. Powiadają, że na jednej z waszych uczelni, gdzie chłopcy pochodzą-cy ze znamienitych rodów przygotowują się do służby w marynarce, jestwyryte złotymi zgłoskami: Dla Marynarki Brytyjskiej nie istnieje słowo�niemożliwe�.Ja nie znam słowa niepowodzenie. To słowo może mieć wiele synonimów zareplikował R. Spotkam się z panem na dworcu, panie Somerville powiedział Bezwłosy Meksykanin i z szarmanckim ukłonem opuścił ich.R.patrzył na Ashendena z lekkim uśmiechem, który zawsze czynił jegotwarz tak niebezpiecznie przebiegłą. Jakie na panu zrobił wrażenie? Jestem wstrząśnięty odparł Ashenden. Czy to jakiś szarlatan?Wydaje się dumny jak paw.Czy z tą przerażającą prezencją może mieć ażtakie powodzenie u kobiet? Co pana skłoniło do tego, żeby mu ufać?R.cicho zachichotał. Pomyślałem sobie, że go pan polubi.To raczej nieskomplikowanaosobowość, nie uważa pan? Sądzę, że możemy mu ufać. Oczy R.naglezmętniały. Nie wierzę, aby był podwójnym agentem. Przerwał na mo-ment. W każdym razie musimy ryzykować.Dam panu bilety i pieniądze imoże pan odejść; to wszystko, ja chcę już iść spać.Dziesięć minut pózniej Ashenden wysiadł przed dworcem, a bagażowyuniósł na ramieniu walizkę.Mając blisko dwie godziny czekania, urządził się możliwie wygodnie wpoczekalni.Zwiatło tu było dobre i zaczął czytać powieść.Kiedy zbliżyłasię pora nadejścia pociągu z Paryża, który miał ich zawiezć wprost doRzymu, a Bezwłosy Meksykanin się nie pojawił, Ashenden, stając się już57nieco nerwowy, wyszedł na peron i zaczął się rozglądać [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj