Seria do Torebki Keyes Marian Jest tam kto(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przed mod-nym hotelem SoHo, z dziennym spa i restauracją z trzymiesięczną listą oczekują-cych, chyba że jest się hotelowym gościem, bo wtedy automatycznie przeskakujesię kolejkę.Mniej więcej cztery miesiące wcześniej organizowałam tu promocjępewnego produktu i wróciłam do domu zachwycając się urodą tego miejsca.Za-wsze chciałam tu przenocować, ale jak mogłam to zrobić, skoro mieszkałam takniedaleko?Kiedy wysiadłam z samochodu, byłam niemal chora z emocji.- Właśnie tu chciałam być bardziej niż gdziekolwiek indziej na całym świe-cie! - powiedziałam Aidanowi.- Aż do tej chwili nawet nie zdawałam sobiesprawy, jak okropnie tego pragnę.- Dobrze.Miło to słyszeć - mówił spokojnie, ale wyglądał tak, jakby za chwi-lę miał pęknąć z dumy.Zjedliśmy kolację we wspaniałej restauracji, a dwa następne dni spędziliśmyw łóżku, wyłaniając się spośród prześcieradeł jedynie na szybki wypad do Prądy.(Postanowiłam darować sobie dzienne spa, na wypadek gdyby próbowali sprze-dać mi produkty).To było naprawdę magiczne.A teraz spójrz na nas.Zeszłego wieczoru, choć byłam tak pijana, wyczułam nastrój panujący wokółstołu.Jest równie okropna jak zawsze, myśleli.Nawet gorsza.To zabawne, moż-na by sądzić, że po pięciu miesiącach już się trochę pozbierała.Może po pięciu miesiącach istotnie powinnam się już trochę pozbierać? Leonpozbierał się wyraznie.Był o wiele weselszy i mógł przebywać w moim towa-rzystwie, nie płacząc.Zresztą on miał Danę.Nie stracił wszystkiego.Jeszcze jeden obraz z poprzedniej nocy stanął mi przed oczami: moja rozmo-wa z Shakiem o eliminacjach do następnego konkursu gitarowego.RL- Graj - namawiałam go.- Graj całym sercem.Graj całym sobą, Shake.Bojutro możesz być martwy.Nawet dzisiejszej nocy możesz umrzeć.Przytakiwał mi gorliwie, ale odskoczył szybko, gdy wspomniałam o możliwejbliskości jego śmierci.Rachel nie przestawała przesuwać mnie od osoby do osoby, póki za mocnoczegoś nie popsułam.Podejrzewam jednak, że byłam zródłem niewielkiej paniki,ponieważ po kolacji, gdy staliśmy na ulicy, zastanawiając się, co robić dalej,Prawdziwi Mężczyzni po pijanemu podbijali atmosferę i wykrzykiwali, żejeszcze jest wcześnie, więc będą grać w scrabble aż do wschodu słońca.Nawetniski Leon odchylił głowę do tyłu i wył do nieba.Wszyscy byli w nastroju wyciado księżyca i w euforii łapania życia za jaja.- Wystraszyłam ich - powiedziałam głośno.- Aidan, wystraszyłam ich.- Na-gle okazało się to zabawne i.kojące.Zrobiliśmy to razem.- Wystraszyliśmyich.Bóg jeden wie, co zmalowali; nie zostałam, żeby się przyglądać.Z rękamipełnymi ozdobnie opakowanych aromatyzowanych świeczek - każdy dał mi jed-ną jako urodzinowy prezent - urwałam się po cichu i beztrosko, z wdzięcznościąunikając wielkiej sceny wczesnego wyjścia pogrążonej w smutku kobiety".Było za wcześnie, żeby dzwonić do kogoś i dowiadywać się, co mnie ominę-ło, więc ponownie zasnęłam (bardzo rzadki przypadek, może spróbuję częściejmieć kaca), a kiedy znów się obudziłam, czułam się lepiej.Włączyłam komputer.W skrzynce odbiorczej był e-mail od mamy.Do: Czarodziejkal @yahoo.comOd: Walshowiel �eircom.netTemat: Wielu szczęśliwych powrotów!Kochana Anno!RLMam nadzieję, że trzymasz się dobrze i świętujesz swoje urodziny.Pamiętamten dzień przez trzydziestoma trzema laty.%7łałujemy, że nie ma Cię tutaj.Kupiliśmy tort na twoją cześć.Czekoladowytort.Victoria".Była tu sprzedaż na utrzymanie kościoła protestanckiego i cho-ciaż niechętnie ich wspieram,.nie mogę zaprzeczyć, że mają złote ręce do pie-czenia ciast.Twoja kochająca MamaP.S.Jeśli zobaczysz Rachel, zechciej jej powiedzieć, że żadna z moich sióstr,%7łADNA, nie słyszała o cukrowych strzelających groszkach.P.P.S.Czy to prawda, że Joey ma ochotę na Jacqui? Pewien mały ptaszek(Luke) mówi, że była jakaś afera" na Twoim urodzinowym przyjęciu.Czy toprawda, że Joey ukradł z jej scrabble jedną z kostek A, włożył sobie w spodnie ipowiedział, że jeśli chce ją odzyskać, to przecież wie, gdzie szukać?P.P.P.S.Czy to było w jego spodniach, czy w slipach? Bo jeśli to były slipy,to mam nadzieję, że pózniej tę kostkę umył.To wylęgarnia bakterii.Nigdy niewiadomo, co można złapać.Szczególnie od Joeya.Jest taki. aktywny".O mój Boże, Aidan, co nas ominęło? Siedziałam, gapiąc się w ekran, i pochwili zadzwoniłam do Rachel.- Mama przysłała mi e-mail.- Ach tak? Jeśli o cukrowych groszkach.- Nie.O Joeyu i.- Chryste, on był skandaliczny! Wciąż pisał na tablicy takie słowa jak seks" i napalony", a potem znacząco spoglądał na Jacqui.Od kiedy zaczęła mu się po-dobać?- Nie wiem.Nie mam pojęcia! To zbyt dziwaczne.Mama pisze, że włożył so-bie w bokserki jedną z kostek A, którymi grała Jacqui.- Nie, to nieprawda.RL- Więc dlaczego pisze, że.- To była jedna z kostek J.Za osiem punktów.-1 co się stało?- Powiedział, że jeśli chce ją odzyskać, to wie, co musi zrobić.Z całymuznaniem dla Jacqui: podwinęła rękaw, poszukana i odzyskała tę kostkę.Do: Walshowiel @eircom.netOd: Czarodziejkal @yahoo.comTemat: Scrabble w spodniach?Nie, Joey nie ukradł jednej z kostek A, którymi grała Jacqui, nie wrzucił jejsobie do spodni i nie powiedział, że jeśli chce ją odzyskać, to wie, gdzie szukać.Ukradł jej jedną z kostek J, wsadził sobie do spodni i powiedział, że jeśli chce jąodzyskać, to wie.gdzie szukać.Kochająca AnnaP.S.To były bokserki, nie spodnie.P.P.S.Faktycznie odzyskała tę kostkę.P.P.P.S.Nie wiem, czy ją umyła.Do.Czarodziejka1@yahoo.comOd: Walshowie1@eircom.netTemat: Scrabble w spodniach?Ojciec się zdenerwował.Przez pomyłkę przeczytał Twój ostatni e-mail, my-śląc, że to do niego (chociaż kto w ogóle do niego pisze?).Mówi, że już nigdynie będzie mógł spojrzeć na Jacqui.Nie jest sobą.To wszystko przez tę psią pogodę.Twoja kochająca MamaP.S.Więc naprawdę sięgnęła tam i wyciągnęła tę kostkę? Jest twardsza, niżsię wydaje, skoro tak.Ja byłabym do tego zdolna, gdyż w poprzednim życiu"zwykłam oporządzać indycze podroby", ale nie wszyscy mieliby na to ochotę.P.P.S.Myślałam o kalamburze", jaki Jacqui ułożyła w bokserkach Joeya.RLSięgnęłam po telefon.Musiałam porozmawiać z Jacqui.To niewiarygodne:ona i Joey?! Ale odebrała jej cholerna automatyczna sekretarka.Okropność!- Gdzie jesteś? W łóżku z Joeyem? Na pewno nie? Zadzwoń do mnie!Taką samą wiadomość zostawiłam jej na komórce i krążyłam po domu, gry-ząc paznokcie i próbując zabić czas.Tak było, ilekroć dokonywałam jakiegośodkrycia.miałam dziesięć paznokci do obgryzania.Jakoś, choć nie zwracałamna to uwagi, dwa brakujące mi odrosły.Pięć po piątej po południu Jacqui wreszcie się odezwała.- Gdzie jesteś? - zapytałam.- W łóżku.- Jej głos brzmiał sennie i seksownie.- W czyim łóżku?- W moim.- Jesteś sama?Roześmiała się i odpowiedziała.-Tak.- Naprawdę?-Naprawdę.- Byłaś sama przez całą noc?-Tak.-I cały dzień?-Tak.Zdawkowo zapytałam:- Ostatni wieczór był fajny?- Tak.Wtedy nadzwyczaj zdawkowo, niewiarygodnie zdawkowo, powiedziałam:- Przyszło ci kiedyś na myśl, że Joey wygląda trochę jak Jon Bon Jovi?Parsknęła śmiechem.Ale, co ciekawe, nie odpowiedziała.RL- Wpadnę do ciebie - powiedziała [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj