Spełnienie Barbara Delinsky

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jedyne, co jejpozostało, to wrócić do siebie.- W takim razie, hm.życzę ci dobrej nocy - wy-bąkała.Chwilęjeszcze postała w drzwiach, ale ponieważ Greg milczał, wymknęła sięz pokoju.Leżąc potem w łóżku i wpatrując się w drzwi, które zostawiłauchylone na wypadek, (gdyby Greg ją wezwał, uświadomiła sobiedwie rzeczy: po pierwsze, że ten mężczyzna pociąga ją fizycznie, a podrugie, że zaczyna w niej budzić uczucie niebezpiecznieprzypominające czułość.Albo to wszystko jest sprawką naszyjnika, albo sprawa jestpoważna i trzeba się pilnować.119AnulaouslaandcsROZDZIAA SZ�STYNazajutrz rano Diandra obudziła się dopiero o dziesiątej.Niebyło w tym nic dziwnego, gdyż po wizycie w pokoju Grega długo niemogła zasnąć.Nasłuchiwała, co się u niego dzieje, a potem zapadłajedynie w płytki sen.Około czwartej nad ranem zakradła się znowu dojego sypialni i dopiero upewniwszy się, że Greg śpi spokojnie, zdołałapójść za jego przykładem.Zresztą spałaby dłużej, gdyby nie uporczywy dzwięk dzwonka udrzwi.Oprzytomniawszy trochę, zerwała się z łóżka, wciągnęła nasiebie dżinsy, narzuciła wczorajszą bluzkę i zbiegła boso na parter.Spoglądając przez judasza, szybko zapięła bluzkę pod szyją, abyzasłonić naszyjnik.- Wujek Alex! - zawołała, otwierając drzwi.- Co zaniespodzianka!- To ja miałem niespodziankę, kiedy się dowiedziałem o twoimprzyjezdzie do Bostonu - z urazą w głosie oświadczył wuj.Ucałowawszy ją w policzek, wkroczył do holu, po czym obrzuciłDiandrę krytycznym spojrzeniem.- Co to za dziwny strój?Diandra wyobrażała sobie, jak musi w tej chwili wyglądać.Staredżinsy, wygnieciona bluzka, bose nogi, rozczochrane włosy.U bokunieskazitelnie eleganckiego, do tego nadal bardzo przystojnego wuja,prezentowała się jak uboga krewna.- Jestem na urlopie - wyjaśniła.120Anulaouslaandcs- Tak? Ja miałem inne wiadomości.Słyszałem, że przyjechałaśdo Bostonu likwidować dom Barta - oświadczył.- Stary podstępnycap.Wiedział, że musi się z tym szybko uwinąć, zanim złożę ofertękupna.Tego by nie zniósł.Diandra nie czuła się na siłach rozpoczynać od rana ostrejpolemiki, toteż szybko zmieniła temat.- Jak się ma ciocia Ellen? - spytała uprzejmie.Wuj na szczęściepołknął haczyk.- Dziękuję, świetnie.Kazała ci przekazać serdeczności.Izapytać, czy zdołasz wpaść do nas któregoś dnia na kolację.- Doprawdy nie wiem.Mam niewiele czasu - odparła.-Powinnam jak najszybciej skończyć porządkowanie domu i wrócić doWaszyngtonu.Ale proszę serdecznie podziękować cioci zazaproszenie.- Daj znać, gdybyś jednak znalazła dla nas wolną chwilę.- Topowiedziawszy, wuj podniósł wzrok i znieruchomiał.Oczy Diandry pobiegły za jego spojrzeniem w kierunkuschodów.I cóż tam zobaczyła? Odzianego wyłącznie w opadające zbioder dżinsy, rozczochranego i zaspanego Grega.Było jasne, żedopiero przed chwilą otworzył oczy.- Cześć, Alex, jak się miewasz? - zapytał, podchodząc bliżej ipodając Aleksowi rękę.Nie przepadał za wujem, niemniej wzorem Barta starał sięzawsze utrzymywać z nim przyjazne stosunki.121Anulaouslaandcs- Dziękuję, nie narzekam - odparł Alex nieco ostrzejszym tonem.- Kiedy się dowiedziałem, że ty i Diandra jesteście tutaj sami,postanowiłem sprawdzić, czy nie pozabijaliście się nawzajem.Alewidzę, że moje obawy szły w całkiem niewłaściwym kierunku.Diandra uświadomiła sobie nagle, jak ona i Greg musząwyglądać w oczach wuja.Zanim jednak zdążyła cokolwiekpowiedzieć, usłyszała głos Grega:- Widzę, że lubisz wyciągać pochopne wnioski.- Dziwisz się? - odparował wuj.Mamy dzisiaj środę, jest dobrzepo dziesiątej, a wy wyglądacie, jakbyście ledwo wstali z łóżka.- Bo tak właśnie jest - przytaknął Greg, stając tuż koło Diandry.- Nie z łóżka, tylko z osobnych łóżek - z naciskiem dodałaDiandra.- Doprawdy, wuju, co też ci chodzi po głowie? Znasz mojeuczucia wobec Grega i jego do mnie.Jak mogłeś pomyśleć cośpodobnego?Alex mierzył ją w milczeniu wzrokiem.Diandra znała to jego spojrzenie z dawnych lat.Wtedy mierzyłnim jej matkę.Tyle że Abby nic sobie z jego spojrzeń nie robiła.Onanatomiast zaczęła się usprawiedliwiać.- Skoro Bart wybrał nas do likwidowania domu, byłoby głupio,gdyby jedno z nas poszło mieszkać do hotelu.Ale zapewniam cię,wujku, że ani ja, ani Greg nie jesteśmy tutaj dla własnej przyjemności.- Nagle zezłościło ją, że tłumaczy się jak mała dziewczynka, i butniepodniosła głowę.- Zresztą nawet gdyby było inaczej, to wyłącznie122Anulaouslaandcsnasza sprawa.Nikomu nic do tego.Jestem dorosła i mogę robić, co misię podoba.- Bez wątpienia - odparł zimno wuj.- Mam tylko nadzieję, żewiesz, co robisz, kiedy robisz, co ci się podoba.- Wiem doskonale - odparła hardo i z podniesionympodbródkiem czekała na następny ruch wuja.Jednakże tu wtrącił się Greg,który ze znużoną minąprzysłuchiwał się ich utarczce.- Proponuję, aby dalszą dyskusję odłożyć na odpowiedniejsząporę - powiedział.- Nie ma takiej potrzeby - sztywno odparł Alex.- Wpadłemtylko, żeby się przywitać.Zadzwońcie, gdybyście czegośpotrzebowali.- Dziękuję-.To bardzo miło z twojej strony.Diandra milczała.Rzuciwszy siostrzenicy jeszcze jedno ostre spojrzenie, wuj Alexskinął głową, odwrócił się i wyszedł.Gdy tylko zamknęły się za nim drzwi, Diandra pomaszerowałado kuchni, gdzie z gniewną miną zabrała się do przyrządzania kawy.Czynności związane z mieleniem ziaren i nastawianiem ekspresutrochę ją uspokoiły, ale gdy odwróciła się w pewnym momencie izobaczyła stojącego w drzwiach Grega, zirytowała się na nowo.- Musisz się tak gapić? Nie masz nic lepszego do roboty?- Przecież się nie gapię.123Anulaouslaandcs- No oczywiście, po prostu najspokojniej w świecie stoisz ipatrzysz.Nie słyszałeś, co on powiedział? Myśli, że spaliśmy ze sobą!- I co z tego?- To, że to nieprawda.Ale plotka i tak natychmiast się rozejdziepo wszystkich krewnych i znajomych.- I co z tego? - powtórzył Greg.- To obrzydliwe!- Nie rozumiem, dlaczego tak się tym ekscytujesz - odparł Greg,wzruszając ramionami.- Więc wbij sobie raz na zawsze do głowy, że nigdy, przenigdynie zaciągniesz mnie do łóżka.Jesteś samolubem i arogantem, którydba tylko o własny interes, chociaż umiesz to wszystko ukryć poddobrymi manierami.Wszyscy wiedzą, jaki z ciebie bezwstydnyplayboy.Mówiąc to, Diandra czuła jednocześnie, że Greg nie jest jejobojętny.Zdawała sobie sprawę, iż ten mężczyzna działa na nią jakżaden inny.Wielka szkoda, że są skazani na wieczną wzajemnąwrogość.- Ciekawe, jakich wszystkich" miałaś na myśli - mruknął Greg,oderwał się od drzwi i bez dalszych wyjaśnień opuścił kuchnię. Jakich wszystkich, jakich wszystkich." - powtarzała wmyślach po jego wyjściu, pijąc kawę, a potem, już w swoim pokoju,biorąc prysznic i w końcu się ubierając.Greg miał prawo się oburzyć,doszła do wniosku, wracając do kuchni po drugi kubek kawy.Odniepamiętnych czasów z uwagą wysłuchiwała wszystkich124Anulaouslaandcsnieprzychylnych plotek na jego temat.Oczywiście wyłącznie po to, bylepiej się przed nim bronić [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj