[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nikt o nic nie pytał,zanim nie obejrzał tego fachowiec geodeta. Zamilkł, Elsa nie odezwała się ani słowem.Jej twarzbyła w cieniu, mógł więc tylko zgadywać, jaką ma minę. Geodeta przyszedł do mnie.To jeden zmoich znajomych.Wiedział, że będę z nim szczery.Poszedłem osobiście przyjrzeć się temu.Nie będęcię zanudzał wymienianiem defektów: studiowałaś architekturę.Znasz się na rzeczy.ylezabezpieczona instalacja elektryczna, słaba warstwa izolacyjna, zbyt dużo piachu w betonie.Najgorsze są fundamenty.Nie sąwystarczająco głębokie.W ciągu ostatnich lat było kilka osunięć: wszystko trzeszczało.Ten budynekmusi się zawalić. Nie! Elso.posłuchaj mnie.Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo dochodzenia sądowego to byłozbyt dawno ale dom -jest niebezpieczny.Twój ojciec. Mój ojciec nigdy nie zbudowałby czegoś niebezpiecznego.Nigdy.To sprawa budowniczych.Powiedziałeś, że był kanciarzem.A skąd wiesz, że to właśnie on? Wiem.Sprawdziłem szkice.Obecne szkice są w porządku, ale część znalazłem w koszu.PismoRuperta.Notatki dla szefa budowy.Mam je ze sobą. Wskazał głową na biurko w przeciwległymkońcu pokoju. Możesz sama zobaczyć, jeśli chcesz. Nie wyszeptała.Przysunął się bliżej, by spojrzeć jej w twarz, ale nie patrzyła na niego. Cobędzie zapytała w końcu gdy to się wyda? Co się tyczy domu, to już ci mówiłem.Zburzą go. A ojciec? Będzie zrujnowany ostro odparł Michael.Cała delikatność wyparowała. Chcesz, żebymnazwał to tragedią? Nawet dla ciebie, Elso, nie mogę popełnić krzywoprzysięstwa.On na to zasłużył.Naraził na szwank nie tylko swój honor, ale honor całego zawodu, naraził na szwank bezpieczeństwoi tym samym zakpił z życia ludzkiego a to ostatnie niewiele znaczyło dla Ruperta.Robotnik zginąłprzy budowie.Wiejski chłopak, nie znał się na rzeczy.Narzekał, że ta robota to partactwo.Spadł zrusztowania.Wypadek, tak mówili.Nie ma wątpliwości, że rusztowanie też było zrobione nienajlepiej.Było zbyt wiele takich wypadków.Zbyt wielu ludzi spadało na budowach Van Leera.Elsa próbowała powiedzieć: Słyszałam o tym lecz chociaż otworzyła usta, nie wydostał się znich żaden głos.Oczami wyobrazni widziała postać spadającą z budynku, kilka razy ten s,am fatalny obraz.Nieznany robotnik.Diana, Stephane Maglioli.I ona wysoko nad Londynem, jakby coś ją pchało doskoku, jakby przyciągana czarem świateł miejskich rozrzuconych w głębi.Pragnę przeżyć swoje życie w jednej chwili.Chcę szybować na wietrze jak łabędzica.Wszyscy upadamy, pomyślała.Od momentu urodzenia zawsze upadamy.Wciąż w dół i w dół, wpierwotny chaos.Czarna głębia ogarnęła jej duszę, pozbawiając ją najmniejszego promyka światła.Powiedziałaspokojnie: Jesteś zadowolony, prawda? Tylko do tego dążyłeś, przez te wszystkie lata.Zawsze topodejrzewałam, a gdy ujrzałam wieżowiec Cable Star, byłam już zupełnie pewna.Te krzywizny.Mój ojciec nigdy ich nie używał.Chcesz go wszystkiego pozbawić jego wielkości.Nicky jego życiai pieniędzy, a ty ty chcesz jego pozycji, jego reputacji, każdego pomysłu, jaki stworzył.I mnie.Tak mnie.Nawet gdy przyszedłeś do niego jako student, już czekałeś na to.Czekałeś i knułeś?Milczał.Nie było to do końca prawdą, lecz nie mógł, a raczej nie potrafił zaprzeczyć.Pomyślał: Co zacholerny idiotyzm antypatia do Ruperta zrodziła się w momencie, gdy ujrzał jego grubą,niezgrabną, nie chcianą córkę.Być może od tej chwili ją pokochał, instynktownie, pchany jej potrzebąmiłości pamiętał jeszcze ulice Lubeki, szczeniaka, z którym się zaprzyjaznił, a który wciąż gogryzł.W końcu psisko się oswoiło i łaziło za nim krok w krok.Lecz Elsa. Przejrzałeś jego interes powiedziała chłodno. Nie mogę tego zmienić.Zniszczyłeś jegoideały; teraz odbierasz mu jego reputację.Ale nic nie dostaniesz, słyszysz? Jestem jego córką i onmnie kochał, a ja kochałam jego tego nie możesz zniweczyć.Wolałabym umrzeć niż należeć dociebie! Elsa!Chciał ją objąć, lecz ona zerwała się z miejsca i kurczowo przywarła do okna.Na zewnątrz był małybalkonik z niską metalową barierką.Wypadła na balkon i wychyliła się poza żelazną konstrukcję.Zbyt mocno.Michael, przestraszony, rzucił się za nią. Elso.nie szalej.W porządku: on kochał ciebie, a ty kochałaś jego.To ładna historia, jeśli lubiszopowiadać komuś ciekawe bajeczki. Zamknij się! Zamknij się, zamknij się! Jesteś dorosłą kobietą.Nie zaśmiecaj sobie głowy, zejdz z obłoków.Jesteś piękna, inteligentna,masz talent.%7łyj rzeczywistością. Nie ma rzeczywistości. Nie gadaj. Stał przy niej, oparty o poprzeczkę, i przyglądał się jej profilowi.Aapiąc ją za brodę,zwrócił jej głowę w swym kierunku. Piłaś za to, nie pamiętasz? Za mnie, za ciebie, zarzeczywistość. Nie dotykaj mnie!Jego palce wyzwoliły coś w jej wnętrzu.Nie chciała tego, ale to było; jego bliskość przyciągała ją jakmagnes.Stał się jej częścią, zmusił ją, by stała się jego częścią, przepełniał ją swoją perfidią.Odczułato, gdy zobaczyła budynek Cable Star, a teraz to było tuż przed nią, w jego twarzy, w jej reakcji.Oszukiwała Ruperta z każdą sekundą swego wahania.Uświadomiła sobie istnienie tego obcego serca serca żmii bijącego w jej ciele, kierującego nią jak maszyną.Silniej niż pragnienie, silniej niżperfidia, silniej niż jej własna wola.Odskoczyła do tyłu, odpychając Michaela.Musiała działać bardzo szybko, nie myśląc, nie czując.Jedna wątpliwość, jedna chwila wahania i będzie zgubiona.Kopnęła go, stracił równowagę.Myślał,że przez przypadek.Potem odczuł mocne uderzenie w pierś poczuł, jak przechyla się przezbarierkę.Nie było czasu na walkę, nie było czasu na nic. Przerażenie zmroziło jego ostatnią myśl w bezgłośnym wołaniu.Dobry Boże.Elsa.Elsa.Usłyszała, jak ciało spada na dół, do ogrodu, łamiąc gałęzie drzewa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]