Briskin Jacqueline Za dużo od razu (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dopiero w drodzepowrotnej do domu poświęciła mu więcej uwagi.Oznajmiła, żechciałaby mieć w zarządzie lana Ramsaya.- A kto będzie kierował budową w Tasi?- Logika wskazuje na Gida, czyż nie?Powiedziała to bardzo pospiesznie, jakby nie chciała, żeby Mitchellnawiązał do tej sprawy.On wiedział, w jaki sposób Gideon chciałprzygotować chłopców do kierowania firmą, a poza tym był bardzointeligentny.Unosili się w słońcu, ponad chmurami, i teraz sekretarzutkwił w obłokach zamyślone oczy.Crystal była pewna, że zastanawia się nad przyszłością Gida.- Jest trochę za młody - odezwał się w końcu, a jego głos bez truduprzedarł się do jej uszu przez huk odrzutowca.- Właśnie.Mnie też to niepokoi, ale Ramsay będzie nieoceniony wzarządzie.- Przysunęła się bliżej, żeby Mitchell poczuł, jak pachnąświeżo użyte perfumy Jolie Madame.- Jak mogę powiększyć zarząd onowego członka?Wymienił wszystkie dopuszczalne przez prawo sposoby.Młodyczarny steward podał im szprycery.W miarę jak Boeing oddalał się odJaponii, oni oddalali się od poczucia winy z powodu wydziedziczeniaGida z prawa kierowania firmą i od nieprzyjemnego zajścia w hoteluOkura.łan Ramsay, zachwycony, że zaproponowano mu stanowiskowiceprzewodniczącego zarządu, spakował walizki i wrócił zmatkującą mu piersiastą żoną do San Francisco.Po sześciu tygodniach Crystal znowu poleciała do Tasi.Ktoś musi pokierować budową.Gid, liczę na ciebie.O blaszany dach przyczepy bębnił tak ulewny deszcz, że przestałdziałać zalany klimatyzator.Zdawało się, że gorące parne powietrzedosłownie oblepia ciało.- Nie możesz mi powierzać tego całego piekielnego kramu -odezwał się po dłuższej chwili syn.- A kto inny może zastąpić Ramsaya?RS411- Mamo, musiała się do ciebie dobrać ta pogoda i masz początkimalarii.- Nie leciałam przez ocean dla żartu.- W firmie znalazłoby się pewnie i tysiąc osób lepiejprzygotowanych do tej funkcji niż ja.- Czy zawsze musisz siebie pomniejszać, kochanie? Jesteśurodzonym inżynierem, a poza tym klienci chcą ciebie.- Niepowiedziała, że chodzi o spółkę z Tajwanu o nieprawdopodobniewielkim kapitale niejasnego pochodzenia.- A czy wiedzą, że studia skończyłem półtora roku temu?- Jesteś Talbottem, a dla Azjatów najbardziej liczy się rodzina.Poodejściu Ramsaya domagają się kogoś z rodziny.Gid podszedł do okna.Crystal nie widziała jego twarzy, aleprzygarbił ramiona w typowy dla siebie i ojca sposób.- Na jak długi okres żądają kogoś z rodziny?- Nie określili terminu.- Liczyłem na powrót do domu.- Gid, nigdy bym cię o to nie prosiła, ale jestem w sytuacji bezwyjścia.Wiesz, że byli skłonni zlecić budowę Ivory'emu, dopóki niezgodziliśmy się obniżyć honorarium o trzy miliony.Z westchnieniem dotknął srebrnej bransolety.- Nigdy dotychczas samodzielnie nie realizowaliśmy tak wielkiejinwestycji - powiedziała złamanym głosem.- Dam z siebie wszystko - oznajmił Gid, odwracając się od okna ipatrząc matce w twarz.Crystal musnęła palcami oczy, jakby je wycierała.- Wiedziałam, że mogę na ciebie liczyć, kochanie - oznajmiła,obejmując syna.Któregoś dnia wieczorem w następnym tygodniu brała akuratkąpiel, gdy w łazience zadzwonił telefon.- Jesteśmy z Anne w Port Moresby - usłyszała w słuchawce głosGida.- Z Anne? - zdziwiła się, bardzo zle słysząc falset syna z powoduszumu na linii.RS412- Moje gratulacje, mamo.Jesteś już prawie od dziesięciu minutteściową.Popatrzyła na swoje wciąż piękne ciało.Czuła taki spokój.A więcAlexander się nie mylił.Czas łagodzi emocje.Gdy usłyszała wsłuchawce ożywiony głos żony Gideona Talbotta 111, powitała jątrelem ślicznego, długo rozbrzmiewającego śmiechu.RS413ROZDZIAA PIDZIESITY SZ�STYZagraniczne kontrakty amerykańskich korporacji.przesłuchaniaprzed podkomisją do spraw kontaktów ekonomicznych z zagranicą,przy komisji spraw zagranicznych izby reprezentantów kongresudziewięćdziesiątej czwartej kadencji.Alexander położył przed matką na-biurku rządową broszurę wzielonych okładkach i odwrócił się w stronę okien.Jego jasne włosyrozbłysły w słońcu.Częściowo zasłonił rozpościerający się stądpiękny widok na San Francisco i zatokę.w nowym wieżowcu, któryfirma zbudowała dla działu inwestycji zagranicznych, Crystalprzeznaczyła na swój gabinet część trzydziestego pierwszego piętra zwidokiem na południowo-wschodnie dzielnice miasta.Jej biurko stałow odległości dwunastu metrów od drzwi, a na ścianie za biurkiemwisiał wielki portret Gideona, przeniesiony z jego dawnego biura.Crystal z irytacją odwracała kartki broszury, w której wymienianoponad czterysta firm dających łapówki zagranicznymzleceniodawcom, żeby zdobyć kontrakty.- Na widok tego rządowego śmiecia robi mi się niedobrze -odezwała się.Ilekroć czytała w gazetach artykuły demaskujące firmy,które stosowały przekupstwo, lub słyszała w dziennikachtelewizyjnych wyjaśnienia ich przedstawicieli, czuła ucisk w dołku.-Nie znam bardziej obłąkanych pomysłów niż te polowania naczarownice.Kongresmani wiedzą przecież, jak w tym kraju robi sięinteresy, a przychodzą do nas po pieniądze na kampanię wyborczą.To, że musimy płacić haracz, chcąc zdobyć zagraniczne kontrakty, niejest dla nich żadną nowością.- Ale dzięki tym przesłuchaniom załatwiają sobie nieskazitelnośćmoralną na czas wyborów.- Co za obłudnicy! z jednej strony apelują o korzystnydla kraju rozwój kontaktów gospodarczych z zagranicą, a z drugiejdomagają się etyki! Czy myślą, że lubimy płacić te dodatki, napiwki ibakszysze?RS414- Mamo, nie denerwuj się.Politycy zawsze napawają się nieistniejącą aurą świętości wokół firm - uspokajał ją Alexander, unoszącznacząco brwi.On wiedział wszystko o politykach, nie tylko amerykańskich.Wciągu dwóch lat, jakie upłynęły od ich rozmowy w Tokio, zezręcznością żonglera i magika wyczarowywał dla firmy smakowiterządowe zlecenia, w kraju i zagranicą, tworząc niewykrywalną siećpośredników i płacąc zawrotną sumę dwudziestu milionów dolarówharaczu rocznie z kont firmy w trzech zuryskich bankach.Od czasunagłego zastoju po śmierci Gideona korporacja imponująco rozwinęłaskrzydła, zarabiając w siedemdziesiątym czwartym roku prawie stomilionów dolarów.- Alexandrze - zaczęła wciąż przestraszona matka, ściskająckurczowo broszurę i oddychając gwałtownie.- Czy przyszedłeś mipowiedzieć, że wpadli na trop naszych kont w Szwajcarii?- To niemożliwe.Nasze interesy są bezpieczne w krajach, z którychKongres nie może wezwać ludzi na przesłuchania.- Więc o co chodzi? - Diament na jej palcu rozbłysł szafirowymrefleksem, gdy puknęła lekko w tanią pospolitą okładkę.- Pomyślałem o przeciekach do prasy, gdyby były jakieśprzesłuchania w związku ze smarowaniem przy kontraktach naBliskim Wschodzie.Zaświecił się już drugi przycisk na telefonie, ale aparat niezadzwonił.Alexander musiał polecić sekretarce, żeby nie łączyła zmatką [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj