Spindler Erica Obsesja

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ja się zajmęwszystkim.Zobaczysz, będzie dobrze.ROZDZIAA SZEZDZIESITY SZ�STYChance już od dwudziestu minut czekał na Griffena w mrocznym,zadymionym barze.Monarch unikał zwykle takich miejsc, ale ostatniodziwnie się zachowywał.Czyżby wiedział o nim i Skye?Zrobiło mu się zimno na tę myśl.Griffen potrafił być niebezpiecznymprzeciwnikiem.Skye.Skye jest w Mediolanie, powinna wrócić za kilka dni.Gdyby była na miejscu, zapewne próbowałby do niej dzwonić, jakoś sięskontaktować.I co miałby jej powiedzieć? %7łeby nie wychodziła za Griffena?Nie był w stanie tego zrobić.- Cześć, Chance.- Przy stoliku pojawił się Griffen.- Przepraszam za spóznienie.Utknąłem w korku.- Opadł na krzesło, skinął nakelnerkę i poprosił o to sarno, co wcześniej zamówił Chance.- Interesującemiejsce, prawda, stary?- Może być.Griffen z lekkim uśmieszkiem odchylił się w krześle.- Hmm.Ponury jesteś.Czyżby plotki, które krążą po mieście, miały w sobieziarno prawdy?Chance podniósł głowę.- O jakich plotkach mówisz, Grif?- Mówią, że jesteś skończony.Podobno klienci odpływają od ciebie rwącymstrumieniem.Całe miasto aż szumi.Piękny koniec, przyjacielu.Gratuluję.- Odwal się!- Spoko, stary.To tylko biznes.Raz jesteś na górze, raz na dole.-Aatwo ci mówić, skoro swój biznes dostałeś w spadku.Griffen uniósł brwi.- Coś ci się nie podoba?- Nie podoba mi się twoja postawa.- Z tego, co wiem, jestem jednym z nielicznych klientów, którzy ci zostali,więc wyhamuj.Nie warto ze mną zadzierać.Griffen miał rację.Nie warto było z nim zadzierać, ale Chance nie był wstanie zmusić się do przeprosin.- Od kilku tygodni wszystko mi się rozpada.- Dobrze, nie było rozmowy.Skye przekazała ci ostatnią nowinę?- Jaką nowinę? Nie widziałem Skye od bardzo dawna.- Zamierzamy się pobrać.- Naprawdę? Zaręczyliście się?Twarz Griffena ściągnęła się prawie niedostrzegalnie, ale Chance zdążył sięzorientować, że Skye nie przyjęła jeszcze jego oświądczyn.-Jasne.- Gratuluję�- Nie wydajesz się zbyt uszczęśliwiony tą wiadomością.Dziwna sprawa,zawsze mi się wydawało, że lecisz na Skye.Ale potem sobie pomyślałem, żeChance nie próbowałby wyjąć mi Skye, skoro i tak wie, że jest bez szans?Poza tym po co miałbyś mi się narażać, prawda?Chance zmrużył oczy.- Nie próbowałem wyjąć ci Skye, jak to określasz.I nie jestem dzisiaj wnastroju na kretyńskie rozmowy.Masz jakąś sprawę do mnie?- Nic.Chciałem wypić piwo z przyjacielem.Chance chciał wstać i wyjść, ale Griffen zamówił jeszcze po jednym piwie.Wreszcie miał serdecznie dosyć.Podniósł się i rzucił kilka banknotów nastolik- Grif, jestem wykończony.Wracam do domu.- Poczekaj, wyjdę z tobą�Dla dopełnienia udanego wieczoru na parkingu okazało się, że ktoś przebiłwszystkie cztery opony w samochodzie Chance' a.Griffen zaofiarował się, żepodrzuci go do domu.W pewnej chwili Chance zorientował się, że zamiastzbliżać się do centrum, oddalają się od niego.- Chyba zle jedziesz - zauważył.- Na skróty - odparł lekko Griffen.Zaniepokojony Chance nie spuszczał z niego oka.Griffen z każdą chwilą zachowywał się dziwniej.Kiedy na pełnym gazie ściąłostro niebezpieczny zakręt, Chance zapiął pas bezpieczeństwa.- Może zwolniłbyś trochę, Grif?-A co? Denerwujesz się?- Nie mam specjalnej ochoty dzisiaj umierać.Co się z tobą dzieje?Zachowujesz się przez cały wieczór jak skończony idiota.Griffen wybuchnął śmiechem.- Dobrze, że mamy okazję pogadać.Jest kilka rzeczy, które chciałbym cipowiedzieć.To było dziecinnie łatwe.Kilka telefonów, trochę narzekania,napomknienia o finansowych nieprawidłowościach, niezadowoleniu,niestosownym zachowaniu.Chance poczuł, że serce zaczyna mu bić mocniej.- O czym ty mówisz?- Jak to: o czym? - zdziwił się Griffen.- O twojej firmie, ma się rozumieć.- Dzwoniłeś do moich klientów?- Niespodzianka! Prawda?Chance'owi robiło się nie dobrze z obrzydzenia.Czuł, że dzieje się cośdziwnego, że ktoś pod nim dołki kopie.Przypuszczał, że to ludzie z Adams &Sloane.Ale Griffen? Jego przyjaciel?-Ty sukinsynu! Powinienem cię zabić.Griffen znowu się zaśmiał.- Jednych udało się przekonać od razu, inni byli bardziej oporni, ale tymlepszą miałem zabawę.Największy opór stawiała Martha.Lojalna dziwka.Nie obchodziło ją, żeinnych mogłeś oszukać, bo dla niej pracowałeś wspaniale.Ach, ci pieprzeniidealiści z organizacji społecznych! Musiałem jej w końcu wyjaśnić: albozrezygnuje z twoich usług, albo straci dotacje, które daje jej Monarch's, a topoważne sumy.W końcu ten argument do niej przemówił.- Ty sukinsynu - powtórzył Chance.- Zatrzymaj natychmiast samochód! Klnęsię na Boga, że cię zabiję!- Pewnie, pewnie! - Griffen zniżył głos do jadowitego szeptu.- Jesteś na to zaprzyzwoity, drogiprzyjacielu.Szept przeszedł nagle w obłąkany, piskliwy śmiech.Chance patrzył na swojego byłego przyjaciela z narastającym przerażeniem.- Muszę ci powiedzieć, że miałem dzięki tobie sporo uciechy.Patrzyłem, jaksię coraz bardziej nadymasz, jaki stajesz się ważny, i wiedziałem, że w każdejchwili mogę to wszystko skończyć.Pstryknął wymownie palcami.- W każdejchwili, kiedy tylko zechcę�- Dlaczego? - zapytał w końcu Chance, tak wściekły, że z trudem dobywałsłowa.- Jeszcze pytasz? - Griffen zerknął na niego spod oka.- Z powodu Skye,oczywiście.- Pokręcił głową� - Po co się jej czepiałeś, dupku? Myślisz, żejestem ślepy? Zdawało ci się, że będzie cię chciała? Ona jest moja! Tylkomoja.Ja mogę dać jej wszystko.Pieniądze, władzę, Monarch's.Wiesz, co to znaczy? A ty jesteś nikim.%7łałosne zero!- Ona cię nie kocha, obłąkany skurwielu! - zawołał Chance.- I nigdy niepokocha!Griffen odchylił głowę i zawył jak zwierzę.Zupełnie nie panował nad sobą�- Ona jest moja! Moja!- Straciłeś zmysły.Ona cię nie kocha.- Nie? - Griffen był teraz przerazliwie, wręcz upiornie spokojny.Chancepoczuł ciarki na plecach.Porsche pędziło teraz ponad sto pięćdziesiąt kilometrów na godzinę.Za chwilę obaj mogą zginąć.- Jeśli ja jej nie będę miał, nikt jej nie dostanie.Zapamiętaj to sobie, Chance.Droga zakręcała wzdłuż po'siadłości otoczonej wysokim ceglanym murem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj