[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Muzyka jest przechwytywana przez przemysł rozrywkowy, a z tym, co staje się elementem odrzuconej kultury masowej młodzież nie chce się identyfikować.Szczególną formą kultury budowanej na podstawie przekazu muzycznego stały się młodzieżowe festiwale muzyczne, które daleko wykraczały poza artystyczne cele.Festiwale te przekształcały się w manifestacje polityczne, a zarazem próbę sił, wielkie manewry umacniające poczuciejedności.Stwarzały okazję do nawiązywania przyjazni, wy-98Przesianie Ji mi Hendrixa, BAMN, s.219 220.99BAMN, s.119.213miany poglądów, sytuację bycia razem", gdzie młodzieżprzeżywała chwile entuzjazmu i w przyjaznym tłumie odnajdywała poczucie własnej tożsamości.Takim wydarzeniem był w 1968 roku festiwal w Santa Clara, gdzie 8000młodych ludzi w wieku 15 17 lat, uczniów szkół średnich zebrało się, by słuchać grup rocka.Najbardziej jednak zaskakującym opinię publiczną, spontanicznym zlotem młodzieży", był festiwal w Woodstock.Festiwal Muzyki i Sztuki Manifestacja Muzyki i Pokoju odbyłsię w dniach 15 17 sierpnia 1969 roku na małej farmieWoodstock w miasteczku Bethel, niedaleko Nowego Jorku.Wzięło w nim udział około pół miliona młodych ludzi, którzy przywędrowali do Woodstock z różnych krańców Stanów Zjednoczonych, odbywając ostatni odcinek drogi często pieszo, gdyż przed rozpoczęciem imprezy stukilometro-wa trasa Nowy Jork Bethel była niesamowicie zatłoczona.Trzy dni i trzy noce trwały bez przerwy występy zespołów muzycznych, które nie przerwały gry nawet w czasie ulewnego deszczu.Nie było żadnych aktów agresji czybójek, policja nie miała okazji interweniować.Dominowała muzyka rock, uznana za hymn młodzieży rewolucyjnej.Teksty piosenek i pieśni były sprawozdaniem z bieżących wydarzeń, wezwaniem do walki, manifestami wyrażającymi poglądy i idee Ruchu, opisami codziennego życia, radości, marzeń i rozczarowań.Zpiewano o wolnościi sytuacji politycznej w Ameryce, śpiewano o wydarzeniach w Berkeley i na Uniwersytecie Columbia, piętnującgubernatora Reagana i wyśmiewając autorytarną władzę.Przeciw wojnie i za walką ludów kolorowych, przeciwrasizmowi i za miłością wszystkich ludzi Ziemi.Występująca w Woodstock wybitna piosenkarka Janis Joplin śpiewała, iż w kraju tym trudno żyć bez wstydu", Jimi Hen-drix zaś wykonał w formie parodii hymn narodowy, przekształcając go w pieśń protestu przeciw wojnie.Zwiadkowie i komentatorzy festiwalu podkreślają zgodnie, że Woodstock nie było tłumem, lecz społecznością.Wytworzyła siętam samopomoc i samorzutna organizacja, wytworzyła sięwspólnota.Zwiadczy o tym fakt, iż mówi się o tym zgromadzeniu Woodstock People" lub Woodstock Nation".Impreza pozostawiła coś trwałego w świadomości jej uczestników.Młodzież biała i kolorowa współdziałała w Bethelbezkonfliktowo.Nie było żadnych napaści ani grabieży.214co jest rzeczą niezmiernie znamienną, jeśli wezmie się poduwagę trudne warunki, w których festiwal się odbywał:brak wody, urządzeń sanitarnych, jedzenia, deszcz i błoto,brak miejsc do spania.Narkotyków używano bez ograniczeń.Służba hipisów z Hog Farm zapewniała opiekę chorym i jedzenie najbardziej głodnym.Plakat a jednocześnieemblemat symbol z Woodstock określa wymownie jegoatmosferę wyrażoną w haśle: Jesteśmy społecznością, caławładza ludowi." Strzelba skrzyżowana z gitarą, pióro indiańskie i hipisowskie liście, na górze zaś napis WoodstockNation".TEATR GUERILLAPodobnie jak muzyka teatr miał być sztuką żywą, sprzeciwiającą się wielkim komercjalnym widowiskom i pośrednictwu mass-media.Doświadczenia artystyczne i społeczne tego teatru stały się doświadczeniami twórczościspontanicznej i kolektywnej.Podobnie jak zespoły muzyczne zespoły teatralne były grupami nieformalnymi.Teatrguerilla teatr rewolucyjny tworzył się na ulicach łamiącbarierę między odbiorcą a twórcą, likwidując sztucznydystans, który stwarza scena.Cały ruch młodzieży, tak jakmuzyką, był przeniknięty duchem teatru, atmosferą wielkiego widowiska.W wielu akcjach występowały elementyhappeningu (chociażby protesty studentów na uniwersytetach w Niemczech Zachodnich, czy akcje provosów).Na rozwój rewolucyjnego teatru oddziałały silnie doświadczenia profesjonalnych zespołów awangardowych,a także spopularyzowanie koncepcji psychoterapii grupowej, różnych form psychodramy.Wydaje się również, żesama istota przedstawienia" była czymś bliskim koncepcjom sztuki życia powstającym wewnątrz Ruchu.Najwyrazniejszą inspirację dla działalności zespołówguerilla stanowi teatr Becka i Maliny.Założeniem LivingTheatre nie było wprowadzanie człowieka w kraj marzeń,lecz pokazywanie świata takim, jaki jest, brutalny, okrutny i absurdalny, mówią twórcy tego teatru J.Beck i J.Malina.Dopiero ta świadomość pozwala coś zmienić.Członkowie tego zespołu byli zaangażowani politycznie w akcjach pacyfistycznych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]