[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A ponieważ pracuje więcej i intensywniej niż niejeden młodyczłowiek, więc zaczyna się rysować pewien problem.A Quarendon jest człowiekiem takbogatym, że pragnie, aby problem ten wziął na siebie zaufany lekarz.To znaczy, sądzi,że powinien przejadać się i pracować tak jak dotychczas, a ja powinienem wziąć nasiebie ochronę jego bezcennego organizmu.Na razie ma na to coś w rodzaju mojej cichejzgody.Ale badam go dość często i jeżeli zauważę w jego elektrokardiogramie albosamopoczuciu jakąś wyrazną zmianę, wkroczę stanowczo i& zobaczymy, czy mnieposłucha. Znów się uśmiechnął.Ujął torbę i walizkę w ręce.Jego żona wstała z fotela, podeszła i pocałowała go lekkow policzek.Był wysokim, atletycznym mężczyzną, ale niemal dorównywała muwzrostem. Ucałuj ode mnie chłopców, gdyby zadzwonili! powiedział idąc w stronę drzwi. Powiedz im, gdzie jestem i dodaj trochę szczegółów.Mam nadzieję że będą mizazdrościli. Na pewno! Kiedy mam się ciebie spodziewać? W poniedziałek, oczywiście.Ale nie mam pojęcia, o której. Odwiedzę tatusia powiedziała i może zostanę u niego na noc.Więc, jeżelimiałbyś telefonować, zadzwoń najpierw do niego.Odprowadziła go do drzwi, a kiedy wkładał torbę i walizeczkę do auta, nadal stała naganku spokojna i uśmiechnięta.Zapuścił silnik i skinął jej ręką, Odpowiedziała ruchemgłowy.Nie lubiła gwałtownych objawów uczucia.Widział ją przez chwilę w lusterku,pózniej zwrócił oczy ku jezdni.Ulica była jeszcze niemal pusta.Zapowiadał się ciepły,słoneczny dzień.Doktor Harcroft prowadził spokojnie i nadal myślał o żonie.Przeżyli z sobą dwadzieścia spokojnych, szczęśliwych lat, urodziła mu dwóch synów, którzy byli terazdaleko w szkole.W tej samej szkole, którą ukończył jej ojciec, stary sir Joshua Tabard,twardy, uczciwy, o tak niezłomnych zasadach moralnych, jak gdyby czytywał wyłącznieDziesięć Przykazań.Musiał chyba ciężko przeżyć chwilę, gdy jego jedyna córkapowiedziała mu przed laty, że kocha młodego, nikomu nieznanego lekarza, który przybyłz dalekiej prowincji mając jako jedyny majątek wiarę we własne siły.Ale Agatha miałarównie niezłomny charakter i równie niezłomne zasady jak jej ojciec, który stwierdził wkońcu, że skoro zięć stał się jednym z najbardziej znanych kardiologów w Londynie,córka jego nie omyliła się.W dodatku, najwyrazniej była szczęśliwa.Kochał zresztą obuswych wnuków i wszystko ułożyło się dobrze.Na skrzyżowaniu zapaliły się czerwone światła.Harcroft zahamował miękko.Wózstanął.Tak, nie chciał niczego więcej od życia.Wszyscy poszukują szczęścia, ale niewszyscy je znajdują.A to było szczęście, które znalazł, utrzymał i którego powinien byłbronić przed każdym zagrożeniem, jakie mogła nieść przyszłość. XCZY PRZYGOTOWAAEZ MIEJSCE DLA TYCH BESTII?Amanda Judd wsparła nagie łokcie na wysokim, kamiennym obramowaniu wieży iprzyłożyła do oczu ciężką, polową lornetkę, za którą zniknęła niemal jej drobna, śniadatwarz.W dole, początek odpływu odkrył czarną, gładką smugę skalnej grobli łączącejzamek z lądem, wznosząc ją nad drobnymi, rozmigotanymi w słońcu falami, którecofając się lizały chwilami jej krawędzie.Grobla i biegnąca wzdłuż niej stalowa poręczlśniły parując w słońcu.Wkrótce cofające się morze osłoni na całej długości wąskiejzatoki rozległe jęzory piasków i tysiące ciemnych, wilgotnych głazów, nieruchomych jakstada olbrzymich zwierząt morskich wypoczywających przy brzegu.W osłoniętejpółkolistym przylądkiem przystani na skraju wsi, biały jacht motorowy i kilkanaściełodzi rybackich, opadną nisko przy linii nadbrzeża.A wieczorem woda powróci.Amanda przesunęła szkła wzdłuż pnącej się łagodnie ku górze wąskiej, asfaltowejdrogi, która przecinała pola i niknęła w lesie porastającym grzbiet pasma odległychwzgórz.Pózniej opuściła lornetkę ku domom wioski, wyglądającym z tej odległości jakdomki lalek.Przed jednym z nich chłopiec w jaskrawo zielonej koszuli bawił się zpsem rzucając mu patyk.Blask słońca, stojącego już wysoko nad morzem za plecamipatrzącej, rozjarzył szyby w niewielkich oknach
[ Pobierz całość w formacie PDF ]