White Ellen G. Życie Jezusa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Duży kamień leżał na swym miejscu; rzymska pieczęć była niena-ruszona, zaś żołnierze trwali na straży.Przy grobie zgromadzili się również inni,niewidoczni strażnicy, to znaczy aniołowie zła.Gdyby to leżało w mocy księciaciemności i jego zastępów, utrzymaliby na zawsze pieczęcie na grobie Syna Bo-żego, lecz grobowiec otaczały również zastępy niebiańskie.Najpotężniejsi anio-łowie strzegli grobu i czekali, aby powitać Księcia %7łycia. I oto powstało wielkie trzęsienie ziemi, albowiem anioł Pański zstąpił z nie-ba.Tenże anioł opuścił dwór niebiański w pełnej zbroi Bożej chwały.Jasne promie-nie tej chwały oświetlały jego drogę, a oblicze jego było jak błyskawica, a jego szatabiała jak śnieg.A strażnicy zadrżeli przed nim ze strachu i stali się jak nieżywi.Kapłani i przywódcy żydowscy, gdzież teraz jest potęga waszych straży?Dzielni żołnierze, którzy nigdy dotąd nie ulękli się żadnej ludzkiej mocy, staliteraz jak jeńcy pozbawieni miecza i włóczni.Twarz, którą ujrzeli, nie byłatwarzą wojownika wywodzącego się z ludzkiego rodu; była to twarz najpotęż-niejszego spośród rycerzy Pana.Ten właśnie anioł zajął miejsce szatana po jegoupadku i był tym, który oznajmił na wzgórzach Betlejem wieść o narodzeniuChrystusa.Ziemia drżała, gdy się zbliżał, a zastępy ciemności zeszły mu z drogi;a gdy odwalił kamień zamykający grób, zdawało się, iż niebo zstąpiło na ziemię.%7łołnierze widzieli, jak odrzucał potężny kamień z taką łatwością, jak gdyby tenbył małym kamykiem, i usłyszeli jego wołanie: Synu Boży, wyjdz! Ojciec Cięwzywa! Widzieli Jezusa wychodzącego z grobowca i słyszeli Jego słowa: Jamjest zmartwychwstanie i życie.Gdy wyszedł w pełni swego majestatu i chwały,anioł pochylił się przed Odkupicielem z uwielbieniem i powitał Go pieśnią czci.Trzęsienie ziemi oznajmiło godzinę, w której Chrystus oddał swe życie, i tęchwilę, w której je ponownie podjął w pełni swego zwycięstwa.Ten, który pokonałśmierć i grób, powstał z martwych jako zwycięzca wśród trzęsienia ziemi, błyska-wic i grzmotów.Gdy przyjdzie ponownie na ziemię, poruszy nie tylko ziemią, alenadzieja.pl562 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSAi niebem. Wkoło zatacza się ziemia jak pijany i kołysze się jak budka nocna. Niebiosa zwiną się jak zwój księgi. %7ływioły rozpalone stopnieją, ziemia i dziełaludzkie na niej spłoną. Lecz dla swojego ludu Pan jest ucieczką i twierdzą dla sy-nów Izraela (Hebr.12,26; Iz.24,20; 34,4; II Piotra 3,10; Joel 3,21).W czasie śmierci Jezusa żołnierze spostrzegli, że ziemię ogarnia ciemnośćw samo południe; podczas zaś zmartwychwstania byli świadkami rozchodzącejsię od aniołów światłości, która rozjaśniała noc.Słyszeli też zastępy niebiańskieśpiewające z wielką radością: Ty zwyciężyłeś szatana i moce ciemności.Ty zwy-cięsko pokonałeś śmierć!Chrystus wyszedł z grobu w pełni chwały, a żołnierze rzymscy byli tego świad-kami.Oczy ich były utkwione w twarzy Tego, którego jeszcze tak niedawno wy-śmiewali i poniewierali.W tej przepełnionej chwałą Istocie poznali więznia, któregowidzieli na sali sądowej i któremu upletli koronę z cierni.Był to Ten, który stałnieustraszony przed Piłatem i Herodem, z ciałem okaleczonym przez biczowanie.Był to Ten, którego przybito gwozdziami do krzyża, o którym pewni siebie kapłanii przywódcy kiwając głowami mówili: Innych ratował, a siebie samego ratować niemoże (Mat.27,42).Był to Ten, który został złożony w nowym grobowcu Józefai który na mocy dekretu nieba został uwolniony.Nawet gdyby nad Jego grobemspiętrzono góry, to i tak Jego wyjściu nie mógłby nikt zapobiec.Rzymskich żołnierzy ogarnął strach i odrętwienie na widok aniołów i Zba-wiciela otoczonego chwałą.Gdy niebieski pochód zniknął im z oczu, zerwali sięz ziemi i tak szybko, jak na to pozwalały ich drżące nogi, pobiegli do miasta,opowiadając napotkanym po drodze o nadzwyczajnym wydarzeniu.Kierowali siędo Piłata, lecz wiadomość, którą nieśli, doszła już do uszu żydowskich władzi najwyższych kapłanów.Ci natychmiast zażądali, aby uciekinierzy najpierwstawili się u nich.Dziwny widok przedstawiali żołnierze, którzy drżąc ze stra-chu i z pobladłymi twarzami składali swe świadectwo o zmartwychwstaniuChrystusa.Opowiedzieli wszystko, co widzieli, ponieważ nie starczyło czasuna przygotowanie ich do świadczenia wbrew prawdzie.Z bolesnym przekona-niem żołnierze ci mówili: To był naprawdę Syn Boży, który został ukrzyżowany;słyszeliśmy, jak anioł obdarzał Go majestatem niebios i ogłaszał Królem chwały.Twarze kapłanów okryły się śmiertelną bladością.Najwyższy kapłan usi-łował mówić, ale chociaż jego wargi poruszały się, to nie wydały żadnego głosu.%7łołnierze zamierzali już opuścić salę posiedzeń, gdy zatrzymał ich głos Kaifasza,który wreszcie odzyskał mowę.Zaczekajcie rzekł nie opowiadajcie nikomuo tym, co widzieliście.Podano im fałszywą wersję wydarzeń.Mówcie pouczali kapłani że gdyspaliście w nocy, przyszli uczniowie Jego i ukradli Go.Tym razem kapłaniprześcignęli samych siebie.Skąd żołnierze mogli wiedzieć, że ciało ukradli ucznio-wie, skoro wówczas spali? A jeżeli rzeczywiście uczniowie zabrali ciało Chrystu-sa, to czyż kapłani nie byliby pierwszymi, którzy przygotowaliby oskarżenie?nadzieja.plDesire of Ages 563LXXXI. Wstał z martwych wersja dla Adobe Acrobat Reader, � 2002Poza tym, gdyby żołnierzom udowodniono, iż spali podczas pełnienia służby,czyżby kapłani nie omieszkali donieść o tym Piłatowi?%7łołnierze byli przerażeni na myśl, iż mogą sami na siebie ściągnąć oskar-żenie o to, że usnęli na posterunku.Takie wykroczenie karano śmiercią.Czyw tych warunkach mogli złożyć fałszywe świadectwo, wprowadzając nim w błądludzi i ryzykować przy tym własnym życiem? Czy nie pełnili swej uciążliwejsłużby z należytą czujnością? Nawet za pieniądze nie mogli stanąć przed sądemjako krzywoprzysięzcy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj