lenin

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zgo�a inne flagi bi�y czerwieni� w oczy wykonawców woli carów i bur�uazji.By�y to skrwawione, szkar�atne, krwi� zlane cia�a m�czenników, straconych r�k� kata zawalk� o wolnoS�! Rmier� carowi! Precz z bur�uazj�! buchn�y z�e, og�uszaj�ce okrzyki. Car b�dzie oddany pod s�d robotników, w�oScian i �o�nierzy! ci�gn�� Lenin, gdy si�uciszy�o znowu. Bur�uazja zostanie wyt�piona, jako najstraszliwszy wróg nasz, wróg pro-letarjatu! Odbierzecie od niej ziemi�, fabryki, kapita�y, w�adz�; bur�uazja zmarnieje, bo totylko stanowi�o jej si��.Je�eli zaS oSmieli si� sprzeciwia� wam, zginie w potokach krwi! Pro-letarjat b�dzie nielitoSciwy i zwyci�stwo rewolucji utrwali na zawsze! Towarzysze! Wszyst-ko nale�y do pracuj�cych i nic bez ich woli i zgody nie zostanie postanowione! Rmier� ministrom! rozleg� si� krzyk. Znajduj� si� w cytadeli! Odda� ich w r�cenasze!Nie zdo�a� przebrzmie� ten krzyk niebezpieczny, podburzaj�cy, gdy Lenin r�k� podniós� i,uprzedzaj�c inne g�osy, zawo�a� donoSnie: Towarzysz nie wyra�a woli proletarjatu, ��daj�c bur�uazyjnej zemsty nad nieszkodliwe-mi nikczemnikami.Kierenskij umkn�� i zamierza prowadzi� na stolic� wojska.Lecz wiemy,�e nasi towarzysze ju� uniemo�liwili ten zamiar.Wojska Kierenskiego rozpad�y si� i �adnakompanja nie dojdzie do Piotrogrodu! Niech �yje Lenin! Lenin! Lenin! przelewa�a si� fala krzyków.Finowie uciszyli t�um. Towarzysze! Któ� pozosta�? Niemowl�cy Tereszczenko, Smieszny ministerek, kukie�kadziecinna, i inni, co nic nie zrobili ani z�ego, ani dobrego, bo nie mogli nic zrobi�, nie maj�c166ani rozumu, ani woli, ani w�adzy? Musz� oni wykry� nam wszystkie tajemnice carskiego rz�-du, nieznane narodowi uk�ady, najwa�niejsze dokumenty i tem przys�u�y� si� proletarjatowi.Zwolnimy ich, bo tymczasem s� nam potrzebni.Ministrowie Kierenskiego nie s� dla wasbardziej niebezpieczni ni� wróble na dachu, towarzysze!T�um rykn�� Smiechem, nios�y si� zewsz�d okrzyki: Och, Lenin! Och Iljicz, t�gi ch�op! Ostry a j�zyk, niczem brzytwa! Cha cha cha!Ministrów nazwa� wróblami na dachu! Och, rozSmieszy� nas! Lenin! Lenin!Inni wo�ali jeszcze g�oSniej: WypuS� wróbli z klatki.! Hej, czem oni s� dla nas? Plun�� i rozetrze�. Dobrze, towarzysze, spe�nimy wasze �yczenie! Ministrowie po przes�uchaniu ich przeztowarzyszy Trockiego, Przeobra�e�skiego, Zalkinda i Rykowa zostan� zwolnieni krzykn��Lenin. A teraz rozchodxcie si� do domów po znojnym dniu, a b�dxcie baczni, aby nigdzienie zaczai� si� wróg rewolucji i proletarjatu! Niech �yje socjalistyczna republika! Niech �yjepracuj�cy lud ca�ego Swiata! Hurra! Hurra! wy� t�um. Niech �yje Lenin! Niech �yje rewolucja!Lenin sta� i przygl�da� si� krzycz�cym bezmySlnie ludziom.Bada� ka�d� par� oczu, ka�den grymas, ws�uchiwa� si� w ryk, chwytaj�c ostrym s�uchemoddzielne s�owa; zamienia� si� w jakiS najczulszy mikrofon, odpowiadaj�cy ledwie zapalaj�-cej si� w mózgu mySli tych tysi�cy ludzi, ka�demu jeszcze podSwiadomemu nastrojowi, ro-dz�cemu si� dopiero uczuciu.Widzia� przed sob� to morze g�ów o pa�aj�cych oczach i szeroko rozwartych ustach, leczodró�nia� wyraxnie ka�d� twarz, poznawa� j� w szczegó�ach, czu� ��dze i pragnienia wszyst-kich i ka�dego zosobna.Przemawia� do nich ich mySlami, budzi� w nich to, co le�a�o g��bo-ko w ich mrocznych duszach niewolników nienawidz�cych, spe�nia� ich zatajone marzenia;by� w�adc�, bo�yszczem tego t�umu; czu� si� jednak s�ug� jego, biegn�cym przed orszakiem;wiedzia�, �e ju� nie mo�e si� zatrzyma� ani na mgnienie oka, bo pozostanie sam; nie mo�esi� cofn��, bo zgniecie go ta t�uszcza rozszala�a, ��dna coraz to nowych ofiar, wstrz�sówi obietnic, gdy� wymaga�y tego nagle wyzwolone si�y, zduszone ci�k� stop� ucisku, obez-w�adnione okrucie�stwem rz�du, podst�pem koScio�a, zgn�bione nieudanemi próbami socja-listów-ugodowców.Fi�scy strzelcy i bataljon pu�ku Paw�owskiego zr�cznym manewrem odci�li wi�ksz� cz�S�zgromadzonych od mównicy i, niby toruj�c dla nich drog�, oczyScili plac, blanki i bocznepodwórka ko�o rowelinów, gdzie jeszcze niedawno p�dzili smutne �ycie wrogowie cara.Lenin z towarzyszami pozostali sami na placu.Na kru�ganku katedry sta� jednak t�um, zbity g�owa przy g�owie.Byli to ci, o których Leninowi nie chodzi�o.Gawiedx uliczna, s�u�ba domowa, drobniurz�dnicy, jakieS kobiety w chustkach na g�owach i szalach na ramionach przeró�ne typy,przerzucaj�ce si� w dobie rewolucji z jednego obozu do drugiego polityczna galareta , jakzwykle mawia�.Narazie chcia� kaza�, aby usuni�to t� gromad� ludzi, lecz po chwili pomySla�, �e s� to ci,którzy najszybciej roznios� po mieScie potrzebne wieSci.Nale�a�o uczyni� tak, aby moglipotwierdzi� zwyci�stwo partji.Podniós� g�ow� i weso�ym g�osem krzykn��: Towarzysze! Zajrzyjmy w oczy ci�mi�ców naszych! Do katedry!Szybko zbieg� po stopniach i wszed� do przedsionka Swi�tyni.167Ludzie t�oczyli si� przed nim, milkn�c i �egnaj�c si� nabo�nie.Lenin wkroczy� do koScio�a w czapce, a za nim szli komisarze, fi�scy strzelcy, prowadze-ni przez Chalajnena, i �o�nierze, a nikt nie obna�y� g�owy.T�um skamienia� i ze zgroz� patrza� na bezbo�ników [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf; download; ebook; pobieranie; do ÂściÂągnięcia

Archiwum

Szukaj